Epoka renesansu rozpoczęła się we Włoszech około XV wieku i trwała do końca wieku XVI. Kulturę tego okresu cechowały humanizm i laicyzacja. Bujny rozwój przeżywała muzyka polifoniczna - wokalna i instrumentalna. Powstało wiele nowych form muzycznych np. chanson i madrygał. Utwory na lutnię i organy gromadzono w zbiorach zwanych tabulaturami. Muzykowano też na instrumentach smyczkowych: lirach, wiolach i skrzypcach, oraz na dętych np. na fletach, szałamajach, cynkach i puzonach. W Polsce szczególne zasługi w propagowaniu sztuki miała królowa Bona, żona króla Zygmunta Starego. Głównym ośrodkiem kultury stał się dwór królewski na Wawelu w Krakowie. Działał tam zespół wokalny Kapela Rorantystów. Sławnymi kompozytorami polskiego renesansu byli: Mikołaj Gomółka, Wacław z Szamotuł i Marcin Leopolita.