Pewnego dnia nie chcąc nudzić się w domu wybrałam się na spacer. Idąc i podziwiając piękny śpiew ptaków rozmyślałam.
Słońce rażąc mnie w oczy nadawo uroku rozłożystym gałęziom.
Przerywając moją wewnętrzną ciszę zza krzewów wyłonił się mały piesek. Wyglądał na bezdomnego. Jak ludzie mogą wyrzucać swoje zwierzęta, nawet ich nie kochając ! Biegnąc razem z nim ścieżką zapomniałam o tym , że dopiero dzisiaj go spotkałam.
NIe wiedząc czy rodzice się zgodzą na zatrzymanie go, kupując mu jedzenie i smycz zabrałam go do domu. Rodzice nie mając innego wyjścia zgodzili się ! Pies zostając z nami dostał imię Osti.
