Impresjonizm opierał się na obserwacjach zmian w wyglądzie przedmiotów w zależności od natężenia i rodzaju światła, pory dnia lub roku itd. Impresjoniści tworzyli swe dzieła głównie w plenerze, utrwalali swoje bezpośrednie wrażenia zmysłowe, które oparte były na wnikliwych studiach nad wzajemnym stosunkiem światła ikoloru (których konsekwencją było odrzucenie zasady barw lokalnych izastąpienie źródła światła grą refleksów). Nurt ten cechowały: swobodna technika malarska, nowa konstrukcja obrazu (asymetryczna kompozycja, silne skróty, zbliżenia), szkicowość, prowadząca do stopniowej dematerializacji przedmiotów przez zagubienie modelunku izatarcie konturów. Tematyka: pejzaż, martwa natura, rzadziej występowały kompozycje figuralne (scena rodzajowa, atakże portret, akt).
