Królestwo Polskie było w unii z królestwem Czeskim za Wacława drugiego z rodu Przemyślidów i jego syna Wacława trzeciego. W 1300 roku Król Czeski wacław drugi Przemyślida koronował się w Gnieznie na Króla Polski. Jego Państwo objęło Małopolskę, Wielkopolskę, Pomorze Gdańskie, Ziemie Sandomierską, Łęczycko-Sieradzką, część Kujaw, część Śląska(ziemię Opolsko- Raciborską i Wrocławską). Jego Królestwo przetrwało do 1306roku do nagłej śmierci następcy jego syna Wacława trzeciego Przemyślidy. Ponownie rozpoczeły się walki o zjednoczenie ziem polskich. Rządy czeskie w Polsce natrafiły na opór części społeczeństwa. W Wielkopolsce wybuchło powstanie anty czeskie. Na przełomie lat 1304-1305, korzystając z pomocy węgierskiej. Powrócił na ziemie polskie Władysław Łokietek, co zostało odebrane jako sygnał do wybuchu ogólnopolskiego powstania. W 1305 roku zmarł Król Czech i Polski Wacław drugi władzę po nim objął jego syn Wacław trzeci w drodze do Krakowa w Ołomuńcu Król Czech został zamordowany Książe Władysław Łokietek opanował ziemie sandomierską, łęczycko-sieradzką i ojczyste Kujawy.Po śmierci Wacława drugiego i zamordowaniu jego syna Wacława trzeciego, opanował Małopolskę(1306), lecz dopiero po kilku latach(1312)zdołał stłumić bunt w Krakowie pod przywództwem wójta Alberta i Biskupa krakowskiego Jana Muskaty.Stopniowe opanowanie Wielkopolski i poparcie, jakiego udzieliło mu rycerstwo polskie i chłopi, pozwoliły mu na przeciwstawienie się zakusom czeskim na koronę polską. Wkrótce Łokietek koronuje się na Króla polskiego w Krakowie(1320), podkreślając tym dokonane zjednoczenie ziem rozbitych dotychczas dzielnic. Odtąd Kraków staje się miejscem koronacyjnym Królów Polski.
