Odpowiedź :
Epoka oświecenia jest zwana także wiekiem rozumu. Jednym z najważniejszych założeń epoki jest przyjęcie, że największym bogactwem człowieka jest rozum. To właśnie dzięki niemu może poznawać świat, ulepszać go. Rozum nie powinien być bogactwem, którego się nie używa i z którego nie czerpie się zysków – człowiek powinien niestrudzenie badać świat, powiększać swoją wiedzę o ziemi i o życiu. Nie wolno wierzyć wszystkiemu bezkrytycznie, lecz badać prawdziwość i rzetelność twierdzeń naukowych i nie zawracać sobie głowy twierdzeniami „pseudonaukowymi”. W oświeceniu mamy więc do czynienia z racjonalizmem, empiryzmem i krytycyzmem. Można by zwrócić uwagę na jeszcze jedno ważne pojęcie tej epoki – deizm, czyli przekonanie, że Bóg stworzył świat, lecz „nie wtrąca się” w jego dzieje; można go określić mianem Wielkiego Zegarmistrza.
Oświecenie jest epoką jak najbardziej godną swej nazwy. Bardzo duże znaczenie zaczyna mieć wtedy edukacja (wszechstronna i nowoczesna!), wiara w moc rozumu ludzkiego i rozwój nauk. Głoszono prawo człowieka do kształcenia się, wolności i szczęścia. W tym okresie rozwinęła się nie tylko edukacja, lecz także prasa, instytucje kulturalne i przemysł. Gdy przyjrzymy się czasom, w których żyjemy, dostrzeżemy liczne podobieństwa: edukacja jest szalenie ważna (bez przerwy podkreśla się potrzebę osiągnięcia wyższego wykształcenia i znajomości co najmniej dwóch języków obcych), prasa rozwija się bardzo prężnie, a wiara w rozum ludzki przyświeca działaniom badaczy.
Oświecenie jest epoką jak najbardziej godną swej nazwy. Bardzo duże znaczenie zaczyna mieć wtedy edukacja (wszechstronna i nowoczesna!), wiara w moc rozumu ludzkiego i rozwój nauk. Głoszono prawo człowieka do kształcenia się, wolności i szczęścia. W tym okresie rozwinęła się nie tylko edukacja, lecz także prasa, instytucje kulturalne i przemysł. Gdy przyjrzymy się czasom, w których żyjemy, dostrzeżemy liczne podobieństwa: edukacja jest szalenie ważna (bez przerwy podkreśla się potrzebę osiągnięcia wyższego wykształcenia i znajomości co najmniej dwóch języków obcych), prasa rozwija się bardzo prężnie, a wiara w rozum ludzki przyświeca działaniom badaczy.