Odpowiedź :
Pod nieobecność Zygmunta Wazy w Szwecji Karol Sudermański dążył do odsunięcia go od władzy. W 1598 roku Zygmunt wyruszył do Szwecji z flotą 85 krętów i oddziałem 4 tysięcy zaciężnych. Jednakże 9 września 1598 roku jego wojska zostały pokonane pod Linkoping. W wyniku rokowań ustalono, że spór rozstrzygnie Riksdag(parlament szwedzki). Ponieważ Zygmunt opuścił ponownie Szwecję, Karol rozprawił się z przeciwnikami i zajął wierne królowi Finlandię i Estonię, a zwołany w 1599 roku sejm pozbawił Zygmunta tronu. Król polski ogłosił wówczas przyłączenie Estonii do Rzeczypospolitej, zmieniając konflikt dynastyczny w wojnę międzypaństwową.
W 1600 roku Szwedzi zajęli polskie Inflanty aż po rzekę Dźwinę. Na wiosnę1601 roku ruszyła polska kontrofensywa. Krzysztof Piorun Radziwiłł pobił Szwedów pod Kokenhausen, a następnie Jan Zamoyski z głównymi siłami wyparł wroga z większej części Inflant i ruszył do Estonii.
W październiku 1602 roku głównym dowódcą został hetman litewski Jan Karol Chodkiewicz, który już w 1604 roku odzyskał Dorpat, a następnie pobił przeciwnika w bitwie pod białym Kamieniem-25 września 1604 roku. W lecie 1605 roku Karol (już jako król Szwecji) przeprowadził desant pod Rygą, Rewalem i Parnawą w celu zdobycia Rygi. Na drodze armii szwedzkiej stanęła polska husaria i w stoczonej 27 IX 1605 roku bitwie pod Kircholmem rozbiła trzykrotnie liczniejszego przeciwnika. Brak funduszy spowodował, ze zwycięstwo to zostało zmarnowane.
W 1606 roku podpisano rozejm na dwa lata, lecz już w 1608 roku Szwedzi ponownie zajęli Inflanty, wykorzystując kryzys wewnętrzny w Polsce. Podjęta w 1609 roku kolejna polska kontrofensywa doprowadziła do odzyskania części Inflant i odbicia kilku twierdz. Ostatecznie w 1611 roku podpisano rozejm z zachowanie status quo.
W 1600 roku Szwedzi zajęli polskie Inflanty aż po rzekę Dźwinę. Na wiosnę1601 roku ruszyła polska kontrofensywa. Krzysztof Piorun Radziwiłł pobił Szwedów pod Kokenhausen, a następnie Jan Zamoyski z głównymi siłami wyparł wroga z większej części Inflant i ruszył do Estonii.
W październiku 1602 roku głównym dowódcą został hetman litewski Jan Karol Chodkiewicz, który już w 1604 roku odzyskał Dorpat, a następnie pobił przeciwnika w bitwie pod białym Kamieniem-25 września 1604 roku. W lecie 1605 roku Karol (już jako król Szwecji) przeprowadził desant pod Rygą, Rewalem i Parnawą w celu zdobycia Rygi. Na drodze armii szwedzkiej stanęła polska husaria i w stoczonej 27 IX 1605 roku bitwie pod Kircholmem rozbiła trzykrotnie liczniejszego przeciwnika. Brak funduszy spowodował, ze zwycięstwo to zostało zmarnowane.
W 1606 roku podpisano rozejm na dwa lata, lecz już w 1608 roku Szwedzi ponownie zajęli Inflanty, wykorzystując kryzys wewnętrzny w Polsce. Podjęta w 1609 roku kolejna polska kontrofensywa doprowadziła do odzyskania części Inflant i odbicia kilku twierdz. Ostatecznie w 1611 roku podpisano rozejm z zachowanie status quo.