Wymagania stojące przed współczesnym człowiekiem nakładają na niego szereg zachowań i postaw, które często stoją w sprzeczności z jego tożsamością i pierwszymi (chciałoby się powiedzieć naturalnymi) pragnieniami. Wymagania te coraz częściej stoją w sprzeczności z samymi sobą. I tak na przykład świat oczekuje od nas postaw pełnego zdeterminowania naszych najsilniejszych stron w opozycji do świata, w którym niczego nie możemy być pewni. Również religia chrześcijańska, pozornie, coraz mniej jest atrakcyjna dla pożerającego wszelkie nowości człowieka XXI wieku. Zadania zatem stojące przed kapłanem są wyjątkowo skomplikowane. Musi on bowiem odpowiedzieć na potrzeby jednostki ("człowiek jest drogą Kościoła" – Jan Paweł II). Zarazem jednak sprostać trudnej, wymagającej i jednocześnie przenikniętej do głębi miłosierdziem nauce Jezusa Chrystusa, która w pełni przejawia się w Kościele.
Świat potrzebuje zatem kapłana wykształconego. Świadomego swojej misji i powierzonego mu zadania prowadzenia kolejnych ewangelizowanych, nawróconych osób. Świat, tak rozbity przenikającymi się religiami i wierzeniami, potrzebuje kapłana otwartego na dyskusje, ale również stałego, konkretnego w działaniu, myśleniu i słowie. Kapłana, który jest w stanie rozpoznawać znaki czasu. Kapłana, który łączy w sobie postać Piotra i Jana (prawa i miłości, rozsądku i charyzmatyczności). Kapłana, który prowadzi, ale i który potrafi słuchać, i uczyć się od świeckich, kapłana, który nie przebywa tylko w rzeczywistości swojego ciągłego kazania.
Zdaję sobie sprawę, że poprzeczka jest coraz wyżej postawiona, ale kapłaństwo nie może być oderwane od rzeczywistości "nie mamy być ze świata, ale żyć w świecie". Uważam, ze najbardziej potrzebujemy autentycznych kapłanów, którzy swoim życiem będą ukazywać Boża Miłość i sami będą żyć według Bożych prawd! Kapłan musi być pełen pokory, ale jednocześnie musi byc asertywny, musi umieć stawiać jasno sprawę - co jest złem a co dobrem!
zródlo: internet oraz własne myśli.
