Odpowiedź :
Ziemia, dn. 22.09.1943r.
Drogi Panie Pilocie!
Na wstępie chciałbym Pana przeprosić, że przeze mnie Pan cierpiał. Nie chciałem, by tak było. Pan stał się moim przyjacielem, dlatego powinien się Pan teraz cieszyć z tego, że wróciłem na swoją planetę.
Mam ogromną nadzieję, że zrozumie Pan to, co zrobiłem. Nie mogłem postąpić inaczej. Jestem odpowiedzialny za swoją Różę. Musiałem do Niej wrócić. Na mojej planecie czuła się bardzo samotnie. W każdej chwili mogło Jej się coś stać. Po rozmowie z lisem często o Niej myślałem. A im więcej myślałem, tym bardziej mnie bolało. Nie mogłem zapomnieć.
Miałem wyrzuty sumienia, że zdecydowałem się odejść. Dopiero na Ziemi zrozumiałem, jak ważna jest dla mnie Róża. Poszedłem do węża, by wrócić do Niej. Zrobiłem to z miłości. Ona ukrywała swoje prawdziwe uczucia, ale teraz już wiem, że jest czuła, troskliwa i warta szczęścia. To dlatego Ją kocham i zdecydowałem się nawet na śmierć. Przed moim odejściem nie patrzyłem sercem, tylko zwracałem uwagę na pozory. Wydawała mi się samolubna, ale wcale taka nie była. Chciałem naprawić swój błąd.
Proszę się o mnie nie martwić. Żyję na swojej planecie i jestem szczęśliwy ze swoją Różą. Pan będzie zawsze moim najlepszym przyjacielem. Nigdy Pana nie zapomnę i wierzę, że jeszcze kiedyś się spotkamy.
Mały Książę
Drogi Panie Pilocie!
Na wstępie chciałbym Pana przeprosić, że przeze mnie Pan cierpiał. Nie chciałem, by tak było. Pan stał się moim przyjacielem, dlatego powinien się Pan teraz cieszyć z tego, że wróciłem na swoją planetę.
Mam ogromną nadzieję, że zrozumie Pan to, co zrobiłem. Nie mogłem postąpić inaczej. Jestem odpowiedzialny za swoją Różę. Musiałem do Niej wrócić. Na mojej planecie czuła się bardzo samotnie. W każdej chwili mogło Jej się coś stać. Po rozmowie z lisem często o Niej myślałem. A im więcej myślałem, tym bardziej mnie bolało. Nie mogłem zapomnieć.
Miałem wyrzuty sumienia, że zdecydowałem się odejść. Dopiero na Ziemi zrozumiałem, jak ważna jest dla mnie Róża. Poszedłem do węża, by wrócić do Niej. Zrobiłem to z miłości. Ona ukrywała swoje prawdziwe uczucia, ale teraz już wiem, że jest czuła, troskliwa i warta szczęścia. To dlatego Ją kocham i zdecydowałem się nawet na śmierć. Przed moim odejściem nie patrzyłem sercem, tylko zwracałem uwagę na pozory. Wydawała mi się samolubna, ale wcale taka nie była. Chciałem naprawić swój błąd.
Proszę się o mnie nie martwić. Żyję na swojej planecie i jestem szczęśliwy ze swoją Różą. Pan będzie zawsze moim najlepszym przyjacielem. Nigdy Pana nie zapomnę i wierzę, że jeszcze kiedyś się spotkamy.
Mały Książę
Mały książę w liście napisałaby że wiele się dowiedział o przyjaźni i jest mu bardzo smutno że zostawił róże samotną na asteroidzie B-612.