Smierc- nieodwracalne zjawisko ustania wszystkich narzadow zyciowych. Ta prosta definicja jest latwym wyjasneniem terminu medycznego. Jednak czym naprawde jest smierc? Czy jest dobra czy zla? Czy mamy sie jej bac?
Wspolczesni ludzie boja sie smierci. Nie lubia o niej rozmawiac. Sprawia im to bol. Nikt nie chce opuszczac swoich domow, rodzin. Sama nazwa budzi respekt i zadume. To słowo przywoluje smutne wspomnienia lub okropne wyobrazenia. Nie chcemy wiedziec kiedy umrzemy. Boimy sie tej nieuniknionej chwili, ktora musi kiedys nastapic. Jednak gdybysmy poznali dokladna date to co bysmy zrobili? Jedni spelnili by swoje marzenia, drudzy spotkali sie z osobami dawno nie widzianymi, skloconymi. Jeszcze inni nie wiedzieliby co zrobic, od czego zaczac. Godzinami ,mysleli by nad swoim zyciem: co zrobili zle, co nalezaloby poprawic. Takie zadreczanie sie nie przynioslo by pozytywnych skutkow. Dobrze ze nie wiemy co nas czeka.
Zupelnie odwrotnie prezentowali sie ludzie zyjacy w sredniowieczu. Uwazali oni ze zycie doczesne jest nie wazne, nie godne zainteresowania. To czy jest sie bogatym czy biednym wtedy nie mialo najmniejszego znaczenia. Liczylo sie zycie po smierci , ktorej nikt sie juz nie bal. Uwazali ja za cos naturalnego, wpisanego w zycie czlowieka. Wierzyli ze jest dobra, poniewaz dzieki niej moga osiagnac zbawienie a przez to zycie wieczne.
