Odpowiedź :
W tytule każdej Ewangelii, obok imienia autora, znajdziemy przyimek „według”, co podkreśla, że jest jedna Ewangelia, ale w czterech ujęciach. Każda opisuje Jezusa w sposób prawdziwy, żadna w pełny. Tak jak fotografia odzwierciedla wiernie tylko jedno ujęcie człowieka, zaś dobry portret ukazuje jego charakter i osobowość, tak Ewangelie nie są fotografiami Jezusa, lecz portretem. Mateusz ukazuje Jezusa jako Króla, który wypełnia mesjańskie zapowiedzi, Marek jako cierpiącego Sługę Bożego, Łukasz jako Przyjaciela i Zbawiciela grzeszników, Jan jako Syna Bożego, który przyszedł, aby objawić Boga Ojca.
Indywidualności ewangelistów oraz potrzeby środowisk, do których kierowali swe słowa, rzucają wiele światła na różnice między nimi, które często przytacza się na dowód braku natchnienia Ewangelii. Inaczej pisał Mateusz do Judejczyków, inaczej Łukasz do Greków, a jeszcze inaczej Marek do Rzymian. Dlatego, gdy Mateusz przytacza słowa Jezusa w sprawie rozwodu (Mt l9,9), mówi tylko o mężczyźnie odprawiającym żonę, gdyż w żydowskiej kulturze rozwód był wyłączną prerogatywą mężczyzn. Ewangelia wg Marka natomiast odnosi słowa Jezusa do mężczyzn i kobiet (Mk 10,11-12), gdyż w Rzymie o rozwód mogły się ubiegać obie strony. Zauważmy, że obaj ewangeliści przedstawili prawdę wygłoszoną przez Jezusa, ale każdy z nich odniósł ją do środowiska odbiorców jego Ewangelii.Jezus i apostołowie mówili po aramejsku, toteż ich nauki musiały być przetłumaczone na język grecki, w którym spisano Nowy Testament. Wyjaśnia to niektóre różnice między Ewangeliami. Na przykład Mateusz cytuje Jezusa mówiącego: „Bądźcie wy tedy doskonali, jak Ojciec wasz niebieski doskonały jest” (Mt 5,48), a Łukasz: „Bądźcie miłosierni, jak miłosierny jest Ojciec wasz” (Łk 6,36). W języku aramejskim Jezus zapewne użył słowa shelim, które posiada znaczenie doskonałości i zarazem miłosierdzia. Obaj ewangeliści przetłumaczyli je poprawnie, choć inaczej. Mateusz jako „doskonały”, a Łukasz jako „miłosierny”.Ewangeliści byli nie tylko kronikarzami życia Jezusa, ale i pisarzami, którzy pod natchnieniem Ducha Świętego dokonali selekcji spośród ogromu nauk i wydarzeń z życia Jezusa.
Indywidualności ewangelistów oraz potrzeby środowisk, do których kierowali swe słowa, rzucają wiele światła na różnice między nimi, które często przytacza się na dowód braku natchnienia Ewangelii. Inaczej pisał Mateusz do Judejczyków, inaczej Łukasz do Greków, a jeszcze inaczej Marek do Rzymian. Dlatego, gdy Mateusz przytacza słowa Jezusa w sprawie rozwodu (Mt l9,9), mówi tylko o mężczyźnie odprawiającym żonę, gdyż w żydowskiej kulturze rozwód był wyłączną prerogatywą mężczyzn. Ewangelia wg Marka natomiast odnosi słowa Jezusa do mężczyzn i kobiet (Mk 10,11-12), gdyż w Rzymie o rozwód mogły się ubiegać obie strony. Zauważmy, że obaj ewangeliści przedstawili prawdę wygłoszoną przez Jezusa, ale każdy z nich odniósł ją do środowiska odbiorców jego Ewangelii.Jezus i apostołowie mówili po aramejsku, toteż ich nauki musiały być przetłumaczone na język grecki, w którym spisano Nowy Testament. Wyjaśnia to niektóre różnice między Ewangeliami. Na przykład Mateusz cytuje Jezusa mówiącego: „Bądźcie wy tedy doskonali, jak Ojciec wasz niebieski doskonały jest” (Mt 5,48), a Łukasz: „Bądźcie miłosierni, jak miłosierny jest Ojciec wasz” (Łk 6,36). W języku aramejskim Jezus zapewne użył słowa shelim, które posiada znaczenie doskonałości i zarazem miłosierdzia. Obaj ewangeliści przetłumaczyli je poprawnie, choć inaczej. Mateusz jako „doskonały”, a Łukasz jako „miłosierny”.Ewangeliści byli nie tylko kronikarzami życia Jezusa, ale i pisarzami, którzy pod natchnieniem Ducha Świętego dokonali selekcji spośród ogromu nauk i wydarzeń z życia Jezusa.