Myśliwi w śniegu [1565] (Strzelcy na śniegu) z cyklu Miesięcy to, jak twierdzi G.W. Menzel, pierwszy genialny pejzaż zimowy w malarstwie europejskim. Za czasów Bruegla uważano za niemożliwe namalowanie zimy tak, by oddać wrażenia dźwięczącego przymrozka. On tego dokonał. Dominują dwa zimne kolory: biel śniegu oraz jasna zieleń nieba i lodu. Wszystkie istoty żywe są ciemne, co zwiększa ponure wrażenie niedostatku. Jest to zresztą jeden z kilku zimowych obrazów, których ślad odbija się w piosence Kaczmarskiego (niektóre frazy wskazują na rozszerzenie kontekstu o Pejzaż zimowy z łyżwiarzami i sidłami na ptaki oraz Spis ludności w Betlejem).
