Ida Borejko – trzecioplanowa bohaterka powieści pt. „Opium w Rosole” autorstwa Małgorzaty Musierowicz; młodsza siostra Gabrysi, a także studentka medycyny.
Ida Borejko była osobą wysoką, jak na swój wiek (piętnaście lat), a także wyraźnie chudą. Posiadała rozczochrane, sięgające do łopatek włosy o intensywnym płomiennorudym kolorze, a także zielone oczy. Cerę dziewczyny można było określić jako dość jasną, upstrzoną licznymi piegami.
Była to dziewczyna o nieprzeciętnym temperamencie, bardzo żywa i zmienna. Gdy wpadała w gniew, stawała się nieprzewidywalna i porywcza. Cechował ją wybuchowy charakter oraz spontaniczne usposobienie, jednak często popadała w zadumę i przenosiła się do świata marzeń. Nie grzeszyła cierpliwością oraz opanowaniem.
Można ją opisać jako bystrą i inteligentną. Dociekliwa i ciekawa świata, łatwo nawiązuje kontakty z ludźmi. Uparta i ambitna, prawie zawsze osiągała wytyczone sobie cele. Po ojcu odziedziczyła zamiłowanie do książek.
Była jednak pełna kompleksów. Nie wierzyła w swoje umiejętności, postrzegała się jako osobę brzydką.
Jednym z głównych priorytetów w jej życiu była rodzina. Matka pomagała jej w pozbyciu się nieśmiałości.
Była pełna sprzeczności. Z jednej strony nieśmiała dziewczyna, z drugiej – ambitna, wspaniała i wartościowa osoba.
