Pierwszym argumentem, jaki chciałabym przestawić, jest to, iż Antygona nie miała wyjścia. Jej czyn jest w pełni uzasadniony, gdyż była pod wpływem emocji, a miłość siostrzana jaką darzyła swego brata była tak wielka, że nie potrafiła postąpić inaczej.Warto również zauważyć, że postacie kierowały się zupełnie innymi uczuciami. Antygona miała poczucie obowiązku religijnego wobec swojego brata i kochała go ponad światy. Nie chciała zrzucać na siebie gniewu bogów. Uważała, że nie można postępować tylko wedle ustanowionych praw ziemskich. Próbowała wytłumaczyć, dlaczego tak zrobiła, jednak Kreon odrzucał wszelkie argumenty i nie sluchal jej odczuć osobistych, jak i religijnych. Fakt. Musiał on stanąć przed trudną decyzją, jednak nie powinien kierować się tylko i wyłącznie swoim zdaniem i prawami ludzkimi, ponieważ każdy człowiek zasługuje na pochowanie, niezależnie od tego kim jest i jakiego czynu dokonał.W chwili, gdy władca Teb wydał wyrok na Antygonę, nie mógł się już od niego wycofać. Pociągnął on za sobą wiele konsekwencji, które w rezultacie zakończyły się serią nieszczęść i klęsk. Syn Kreona na wieść o śmierci ukochanej, postanowił popełnić samobójstwo, wkrótce to samo uczyniła jego żona i matka Antygony.
