Odpowiedź :
Keson – część konstrukcyjna skrzydła samolotu mająca na celu przeniesienie obciążeń skrecających, powstałych w wyniku oddziaływania sił aerodynamicznych. Zwykle umiejscowiona w przedniej części płata. Często ma postać zamkniętego przekroju cienkościennego.
Źródło „http://pl.wikipedia.org/wiki/Keson_(lotnictwo)”
Keson (fr. caisson) - skrzynia stalowa lub żelbetowa, z której po zatopieniu (np. w rzece) dnem do góry usuwa się wodę za pomocą sprężonego powietrza, połączona z atmosferą poprzez śluzę powietrzną, służąca do prowadzenia w niej prac hydrotechnicznych na dnie zbiorników wodnych. Pierwsze urządzenie zapewniające długotrwały dostęp do dna (chociaż na niewielkich głębokościach). Ze względu na brak dekompresji u ludzi pracujących w kesonach rozwijała się choroba kesonowa.
Źródło „http://pl.wikipedia.org/wiki/Keson_(nurkowanie)”
Choroba dekompresyjna, DCS, choroba kesonowa - zespół objawów dotykających osobę wystawioną na zbyt szybko zmniejszające się ciśnienie otoczenia.
Choroba dekompresyjna może wystąpić w sytuacjach, gdy:
nurek zbyt szybko wynurzy się na powierzchnię bez zastosowania odpowiedniej prędkości i przystanków dekompresyjnych;
samolot po wystartowaniu dla bezpieczeństwa w kontrolowany sposób obniża w środku ciśnienie (samolot jest szczelny);
robotnik opuszcza keson lub kopalnię, do których wpompowano powietrze w celu pozbycia się wody.
Następuje wówczas zmniejszanie ciśnienia otoczenia, co powoduje z kolei powstawanie pęcherzyków gazu obojętnego (zazwyczaj azotu) w tkankach i płynach ustrojowych organizmu.
Zgodnie z prawem Henry'ego, jeśli ciśnienie gazu nad lustrem płynu zostaje zmniejszone, ilość gazu rozpuszczonego w płynie również ulega zmniejszeniu. To samo zjawisko występuje przy otwieraniu butelki z gazowanym napojem, kiedy odkręcamy nakrętkę, słychać ulatujący gaz i widać tworzące się pęcherzyki dwutlenku węgla. Powstają one w wyniku nagłego zmniejszenia ciśnienia otoczenia panującego w butelce, do wartości ciśnienia atmosferycznego.
Podobnie dzieje się z azotem (gazem obojętnym), który normalnie występuje w tkankach i płynach ustrojowych organizmu w niegroźnej postaci rozpuszczonej. Podczas szybkiego zmniejszania ciśnienia, np. w przypadku rozszczelnienia kabiny lecącego samolotu, lub podczas wynurzania w nurkowaniu, następuje uwalnianie gazu obojętnego rozpuszczonego w organizmie. Jeśli cały proces przebiega zbyt szybko, gaz obojętny wytrąca się z krwi i tworzy pęcherzyki, wywołując następujące objawy: świąd i marmurkowatość skóry, skrzypienie skóry, bóle stawów (ang. the bends), uszkodzenia układu nerwowego, paraliż lub śmierć. Późne powikłania to zmiany zwyrodnieniowe stawów i martwica kości.
Choroba dekompresyjna (DCS) oraz zator gazowy, mimo że wywoływane przez różne czynniki, mogą mieć bardzo podobne objawy. Dlatego występują w nazewnictwie fachowym wspólnie pod terminem Zespół Zaburzeń Dekompresyjnych lub DCI.
Źródło „http://pl.wikipedia.org/wiki/Choroba_dekompresyjna”
Źródło „http://pl.wikipedia.org/wiki/Keson_(lotnictwo)”
Keson (fr. caisson) - skrzynia stalowa lub żelbetowa, z której po zatopieniu (np. w rzece) dnem do góry usuwa się wodę za pomocą sprężonego powietrza, połączona z atmosferą poprzez śluzę powietrzną, służąca do prowadzenia w niej prac hydrotechnicznych na dnie zbiorników wodnych. Pierwsze urządzenie zapewniające długotrwały dostęp do dna (chociaż na niewielkich głębokościach). Ze względu na brak dekompresji u ludzi pracujących w kesonach rozwijała się choroba kesonowa.
Źródło „http://pl.wikipedia.org/wiki/Keson_(nurkowanie)”
Choroba dekompresyjna, DCS, choroba kesonowa - zespół objawów dotykających osobę wystawioną na zbyt szybko zmniejszające się ciśnienie otoczenia.
Choroba dekompresyjna może wystąpić w sytuacjach, gdy:
nurek zbyt szybko wynurzy się na powierzchnię bez zastosowania odpowiedniej prędkości i przystanków dekompresyjnych;
samolot po wystartowaniu dla bezpieczeństwa w kontrolowany sposób obniża w środku ciśnienie (samolot jest szczelny);
robotnik opuszcza keson lub kopalnię, do których wpompowano powietrze w celu pozbycia się wody.
Następuje wówczas zmniejszanie ciśnienia otoczenia, co powoduje z kolei powstawanie pęcherzyków gazu obojętnego (zazwyczaj azotu) w tkankach i płynach ustrojowych organizmu.
Zgodnie z prawem Henry'ego, jeśli ciśnienie gazu nad lustrem płynu zostaje zmniejszone, ilość gazu rozpuszczonego w płynie również ulega zmniejszeniu. To samo zjawisko występuje przy otwieraniu butelki z gazowanym napojem, kiedy odkręcamy nakrętkę, słychać ulatujący gaz i widać tworzące się pęcherzyki dwutlenku węgla. Powstają one w wyniku nagłego zmniejszenia ciśnienia otoczenia panującego w butelce, do wartości ciśnienia atmosferycznego.
Podobnie dzieje się z azotem (gazem obojętnym), który normalnie występuje w tkankach i płynach ustrojowych organizmu w niegroźnej postaci rozpuszczonej. Podczas szybkiego zmniejszania ciśnienia, np. w przypadku rozszczelnienia kabiny lecącego samolotu, lub podczas wynurzania w nurkowaniu, następuje uwalnianie gazu obojętnego rozpuszczonego w organizmie. Jeśli cały proces przebiega zbyt szybko, gaz obojętny wytrąca się z krwi i tworzy pęcherzyki, wywołując następujące objawy: świąd i marmurkowatość skóry, skrzypienie skóry, bóle stawów (ang. the bends), uszkodzenia układu nerwowego, paraliż lub śmierć. Późne powikłania to zmiany zwyrodnieniowe stawów i martwica kości.
Choroba dekompresyjna (DCS) oraz zator gazowy, mimo że wywoływane przez różne czynniki, mogą mieć bardzo podobne objawy. Dlatego występują w nazewnictwie fachowym wspólnie pod terminem Zespół Zaburzeń Dekompresyjnych lub DCI.
Źródło „http://pl.wikipedia.org/wiki/Choroba_dekompresyjna”
Przyczyny:
szybkie wynurzenie po nurkowaniu na głębokości większej niż 10m, szybkie wzniesienie się (dekompresja w samolocie), przebywanie w warunkach wysokiego ciśnienia (choroba kesonowa - np. w sztolni), niedostateczne ciśnienie powietrza w kabinie samolotu.
Keson, stalowa lub żelbetowa skrzynia bez dna umożliwiająca prowadzenie robót hydrotechnicznych w warunkach bezwodnych na dnie jezior, rzek i mórz.
szybkie wynurzenie po nurkowaniu na głębokości większej niż 10m, szybkie wzniesienie się (dekompresja w samolocie), przebywanie w warunkach wysokiego ciśnienia (choroba kesonowa - np. w sztolni), niedostateczne ciśnienie powietrza w kabinie samolotu.
Keson, stalowa lub żelbetowa skrzynia bez dna umożliwiająca prowadzenie robót hydrotechnicznych w warunkach bezwodnych na dnie jezior, rzek i mórz.