Podmiot liryczny jest osaczony przez wojnę, boi się, ale podejmuje decyzję o walce, decyduje się poświęcić życie dla ojczyzny.
Określa miłość do ojczyzny jako "głupią", ponieważ za tą miłość poświęca się w obliczu wojny własne życie.
Ze względu na sposób ujawniania się osoby mówiącej w wierszu zaliczamy ten utwór do liryki bezpośredniej, gdyż wypowiada się ona w 1. os. l. poj., np. "ja prześpię".
