Tkanka nabłonkowa jest jedną z podstawowych tkanek zwierzęcych.
Dzieli się je ze względu na ich budowę i pełnione funkcje. Wyróżnia się zatem:
* nabłonek wielowarstwowy
* nabłonek jednowarstwowy.
Komórki tkanki nabłonkowej stanowią główną masę nabłonka, a ilość substancji międzykomórkowej między nimi jest minimalna.Ściśle przylegają do leżącej poniżej błony podstawnej lub otaczającej substancji pozakomórkowej.Komórki nabłonka połączone są specjalnymi złączami - desmosomami, a czasem granica między nimi całkiem zanika i powstaje tzw. syncycjum.Komórki przylegają do siebie ściśle dzięki mechanizmom łączącym cytoszkielety sąsiadujących komórek.Nabłonek pełni przede wszystkim funkcję ochronną, ale w związku z faktem, że jego komórki wytwarzają całą gamę dodatkowych tworów komórkowych, jak mikrokosmki, rzęski, wici, włoski itp., pełni też wiele innych funkcji, między innymi bierze udział we wchłanianiu pokarmu, chroni przed inwazją mikroorganizmów, bierze udział w wymianie gazów i wydalaniu.
Występowanie tkanki nabłonkowej:
- pokrywa całą powierzchnię zewnętrzną organizmu,
- wyściela wszystkie kanały i jamy narządów wewnętrznych, jak żołądka, jelita, pęcherza moczowego itp.
