Antygona to postać tragiczna ponieważ znalazła się w sytuacji, w której każdy wybór oznacza w konsekwencji śmierć. śmierć jest wyrokiem bogów za wykroczenie przeciw ich prawu lub z wyroku Kreona za złamanie królewskiego rozkazu. Jest to jednak inny tragizm niż Kreona, ponieważ Antygona odchodzi z nadzieją na nagrodę, jest pewna że postępuje dobrze, choć nie jest łatwo rozstać się z życiem i ziemskim szczęściem. Postępowanie Antygony, a zwłaszcza jej posłuszeństwo wobec bogów, zadziwia, jeśli się weźmie pod uwagę, że to właśnie bogowie są winni wszystkich nieszczęść, jakie dotknęły cały ród Edypa. Antygona jest tego świadoma, mówi o sobie ; "klątwą brzemienna", spodziewa się, że jej los także jest wynikiem postanowień bogów. Antygona ma wyraźnie świadomość winy tragicznej - niezawinionej, nie podlegającej ludzkim osądom, którą jednak trzeba uznać i za którą należy odpokutować. Właściwą winą bohaterki nie jest to, że pochowała nrata, ale to , że jak wszyscy z rodu Edypa została obciążona klątwą, dlatego musi ugiąć się przed wyokami FATUM i przyjąć cierpienie.
