Odpowiedź :
Teatr Antyczny
Wywodzi się z greckich obrzędów religijnych boga Dionizosa(bóg winnych latorośli). W czasie Wielkich Dionizji lud przebrany w koźle skóry( symbol leśnych przyjaciół Dionizosa) szedł w korowodzie przez miasto śpiewając pieśń pochwalną, opowiadającą o nim, zw. DYTYRAMBĄ.
W VIIw w Atenach pojawił się legendarny człowiek Tespis, uważany za twórcę tragedii. Swoją obecnością uświetniał Wielkie Dionizje, opowiadając o Dionizosie. Towarzyszył mu chór. Wprowadzało to element dramatyczny. Tespis wprowadził pierwszego aktora(odpowiadacza), prowadzącego dialog z chórem i KORYFEUSZEM- przewodnikiem chóru.
Trynichos- pierwszy twórca, który dokonał rozwoju teatru. Zerwał on z tradycją dionizyjską, wracając do innych mitów.
Ajschylos- wprowadza na scenę drugiego bohatera.
Sofokles- wprowadza trzeciego aktora
Eurypides- Wprowadza czwartego i piątego
Arystofanes- twórca komedii
Budowa teatru:
ORCHESTRA - scena
SKENE-budynek sceniczny(tło przedstawień)
PARADOS- wejście na scene
THEATRON- miejsce dla widowni
Aktorami mogli być tylko mężczyżni. Występowali w butach na koturnach, powłuczystych szatach i wysoko upiętych fryzurach. Ważna była maska- komiczna, bądź tragiczna; kobieca, lub męska. Oprócz funkcji estetycznej pełniła takżę rolę mikrofonu- wzmacniała głos aktora.
Tragedia grecka- budowa:
PROLOG-wstęp, określa temat utworu
PARADOS- pieśń na wejście chóru
STASIMON-pieśń chóru
EPEJSODION- dialog bohaterów
EKSODOS- pieśń na zejście chórU
KATHARSIS- oczyszczenie(litość, trwoga)
Istotą budowy dramatu antycznego jest wzajemne przeplatanie się stasimonów i epejsodionów. Epejsodiony tworzą akcję utworu.
Cechy tragedii:
1. Zasada trzech jedności. Miejsca( akcja rozgrywa się w jednym miejscu), czasu(akcja krótsza niż jedną dobę) i akcji (jednowątkowość akcji).
2. zasada DECORUM(odpowiedniości)- zgodność tematyki z formą.Tragedia- styl wzniosły, komedia- styl potoczny.
3. Konflikt tragiczny- konflikt 2 równorzędnych racji
4.Wina tragiczna- ciąży nad bohaterem(fatum)
AJSCHYLOS- "Agamemnon" "Ofiarnice" "Eumenidy"
SOFOKLES-"Król Edyp" "Antygona"
EURYPIDES- "Andromarcha" "Trojanki" "Ifigenia w Auliudzie"
Wywodzi się z greckich obrzędów religijnych boga Dionizosa(bóg winnych latorośli). W czasie Wielkich Dionizji lud przebrany w koźle skóry( symbol leśnych przyjaciół Dionizosa) szedł w korowodzie przez miasto śpiewając pieśń pochwalną, opowiadającą o nim, zw. DYTYRAMBĄ.
W VIIw w Atenach pojawił się legendarny człowiek Tespis, uważany za twórcę tragedii. Swoją obecnością uświetniał Wielkie Dionizje, opowiadając o Dionizosie. Towarzyszył mu chór. Wprowadzało to element dramatyczny. Tespis wprowadził pierwszego aktora(odpowiadacza), prowadzącego dialog z chórem i KORYFEUSZEM- przewodnikiem chóru.
Trynichos- pierwszy twórca, który dokonał rozwoju teatru. Zerwał on z tradycją dionizyjską, wracając do innych mitów.
Ajschylos- wprowadza na scenę drugiego bohatera.
Sofokles- wprowadza trzeciego aktora
Eurypides- Wprowadza czwartego i piątego
Arystofanes- twórca komedii
Budowa teatru:
ORCHESTRA - scena
SKENE-budynek sceniczny(tło przedstawień)
PARADOS- wejście na scene
THEATRON- miejsce dla widowni
Aktorami mogli być tylko mężczyżni. Występowali w butach na koturnach, powłuczystych szatach i wysoko upiętych fryzurach. Ważna była maska- komiczna, bądź tragiczna; kobieca, lub męska. Oprócz funkcji estetycznej pełniła takżę rolę mikrofonu- wzmacniała głos aktora.
Tragedia grecka- budowa:
PROLOG-wstęp, określa temat utworu
PARADOS- pieśń na wejście chóru
STASIMON-pieśń chóru
EPEJSODION- dialog bohaterów
EKSODOS- pieśń na zejście chórU
KATHARSIS- oczyszczenie(litość, trwoga)
Istotą budowy dramatu antycznego jest wzajemne przeplatanie się stasimonów i epejsodionów. Epejsodiony tworzą akcję utworu.
Cechy tragedii:
1. Zasada trzech jedności. Miejsca( akcja rozgrywa się w jednym miejscu), czasu(akcja krótsza niż jedną dobę) i akcji (jednowątkowość akcji).
2. zasada DECORUM(odpowiedniości)- zgodność tematyki z formą.Tragedia- styl wzniosły, komedia- styl potoczny.
3. Konflikt tragiczny- konflikt 2 równorzędnych racji
4.Wina tragiczna- ciąży nad bohaterem(fatum)
AJSCHYLOS- "Agamemnon" "Ofiarnice" "Eumenidy"
SOFOKLES-"Król Edyp" "Antygona"
EURYPIDES- "Andromarcha" "Trojanki" "Ifigenia w Auliudzie"