Odpowiedź :
Nike po raz pierwszy opisuje Hezjod. Przedstawiana jest jako młoda kobieta ze skrzydłami, zwieńcem albo gałązką oliwną w reku. Córka tytana Pallasa i bogini rzeki Styksjest czczona jako bogini zwycięstwa. Walczyła po stronie bogów przeciw tytanom,więc początkowo symbolizuje abstrakcyjne zwycięstwo bogów, później staje sięboginią każdego rodzaju zwycięstwa: w bitwie, zawodach atletycznych, konkursachmuzyki, mistrzostwa w rzemiośle. Spełnia ofiary po wygranej bitwie, leci nadziemią z wieścią o szczęśliwie zakończonej wojnie, trąbą głosząc tryumfbohaterów. Począwszy od AleksandraWielkiego, który, szczególnie ją miłując, stawiał Nike ołtarze nawszystkich etapach swego zwycięskiego pochodu, wszyscy królowie Grecjiuświetniali swoje pomniki jejpostacią. Często stawiano jej pomnik na cześć zwycięstwa w jakieś bitwie.Postaci Nikepoświęconych jest wiele rzeźb zarówno współczesnych, jak antycznych. Jedną znich jest:Nike z Samotraki:Nike stoi na dziobie statku. Do dzisiejszych czasów przetrwała rzeźba pozbawionagłowy i rąk, możemy jednak wnioskować, że ramiona ma wzniesione w tryumfalnymgeście. Rzeźbę cechuje duża doza realizmu, co podkreśla jakby mokra, łopoczącana wietrze szata. Prawa noga wysunięta do przodu wraz z rozpostartymiskrzydłami nadaje postaci harmonijności. Za twórcę rzeźby uznaje się Pytokritosa z Rodos.Nike z Olimpii:Jej twórcą jest Pajonis z Mende. Wmistrzowski sposób przedstawia Nike sfruwającą z nieba. Na tym arcydzieleoparto większość późniejszych przedstawień aniołów w locie. Warszawska Nike:to popularna nazwa Pomnika Bohaterów Warszawy. Nazwa wynikła z nieporozumienia: twórcarzeźby, Marian Konieczny, użyłpseudonimu „Nike” wysyłając projekt na konkurs. To przedstawienie Nike różnisię od antycznych. Bogini jest wyprężona w walecznej pozie, jedno ramię wdramatycznym geście wznosi ku górze, w drugim trzyma gotowy do ciosu miecz.Twarz wykrzywia jej grymas. W przeciwieństwie do innych posągów, ta Nike nietryumfuje, nie objawia zwycięstwa. Jej postawa wyraża cierpienie, trud walki.W wierszu Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiejpodmiot liryczny zwraca się do miłości. Jest jednocześnie pochwałą iświadectwem jej niesamowitej mocy. Miłość jest w nim przedstawiona tak jakNike: tryumfalna, lecz, tak jakantyczna rzeźba z Samotraki, zraniona.Chociaż stojący w Luwrze posąg pozbawiony jest ważnych części fizjonomii, z jejpostawy w dalszym ciągu bije aura zwycięstwa. Miłość z kolei to uczucie, którepozostaje w nas, mimo odniesionych ran na duszy.Atmosfera utworu jest jednak smutna. Miłość biegnie „z zapałem”, „wyciągając odcięte ramiona”. Prawdopodobnie mowa tu o miłości odrzuconej, co przynosicierpienie. Świadczy o tym również paradoks: przedstawienie miłościjednocześnie jako „zabitej” i „nieuciszonej”.Nike zarówno w wierszach Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej jak i Zbigniewa Herberta ma ludzkie cechy. U Marii Pawlikowskiejprzedstawiona jest smutna strona jej zwycięstwa, to, że nie zawsze tryumf jestrównoznaczny ze szczęściem, u Herberta: chwilawahania, kiedy Nike odczuwa zupełnie ludzkiewspółczucie w stosunku do młodego, niewinnego chłopca: przypomina nam to otym, że zwycięstwo jednej strony jest zawsze klęską drugiej.Nike w wierszu Herberta jest zupełnie inną boginią niż ta zantycznych rzeźb. Nike, chociaż dalej tryumfującą, widzimy w chwili zwątpienia.Boginię, która okazała ludzkie uczucia, postrzegamy zupełnie inaczej. Nie jestjuz niewzruszoną, pozbawioną uczuć personifikacją zwycięstwa: jawi się jakopodobna nam, wrażliwa istota, która po prostu musi wykonywać swoje,niekoniecznie przyjemne, obowiązki.Moim zdaniem starożytnym Grekom nie podobałby się takiwizerunek Nike. Stawiali jej pomniki na cześć zwycięstwa w krwawej walce, wktórej nie ma miejsca na litość. Ich Nike była bezwzględna, bezlitosna.Trąbą głosi tryumf bohaterów i tylko im służy.Nike w przedstawionych w wierszach nie jest pozbawionaludzkiego pierwiastka: wahania, smutku. Znana nam antyczna bogini jestbezlitosna.Jak długo istnieć będzie ludzkość, tak długo istnieć będązwycięzcy i pokonani. Nike symbolizuje zwycięstwo,jedną stronę medalu, której istnienie implikuje cierpienie i smutek drugiej.Problematyka ta jest ciągle aktualna, dlatego motyw Nike funkcjonuje do dziś.