Odpowiedź :
Jedną z najważniejszych "instytucji" wspieranych przez większość państw jest - rodzina - w bardzo szerokim tego słowa znaczeniu. Zastanówmy się najpierw czym jest rodzina od strony formalnej. Rodzina jest to związek dwóch osób (kobiety i mężczyzny), które posiadają przynajmniej jednego potomka.
Każdy z nas wychowywał się w pewnym otoczeniu. Wykreowaliśmy swój charakter, poznaliśmy swoje zainteresowania, hobby, tworzymy wspólnotę jaką jest rodzina. Wydaje mi się, że najważniejszą rolę w dobrym wychowaniu własnych dzieci odgrywają jego opiekunowie. To oni uczą nas samodzielności, krytykują nasze nieodpowiednie zachowania, zwracają uwagę na odstępstwa kulturalne, zakorzeniają w nas swoją wiarę. Wszystko to jest częścią nauki życia w społeczeństwie. Apelują do swoich dzieci, aby Ci wykazywali się zawsze pokorą, miłością. Przytaczają różne, czasami drastyczne epizody z ich życia, czasami nawet wytykając swoje błędy - wszystko po to, aby pokazać nam, że nasza przyszłość wcale nie jest taka pewna - bo życie to nie "bajka", a to, w jaki sposób będziemy postępować dzisiaj, jest odzwierciedleniem tego, jakimi ludźmi będziemy kiedyś. Nie bez powodu powtarzają nam aż do znudzenia - "ucz się synu/córko". Wkrótce im za to podziękujemy. Rodzice powinni być dla nas ostoją wiedzy, mądrości - uczą nas tolerancji. Tłumaczą, że nie wygląd, a charakter jest najważniejszy.
Wszystko to, czego nauczyli nas rodzice musimy wykorzystać w przyszłości - kiedy zostaniemy rzuceni w wir obowiązków, trosk, życia wśród innych ludzi - czy to przyjaciół, pracowników, a może nawet i wrogów. Musimy pamiętać, że należymy do konkretnej warstwy społecznej, która posiada swoje zasady - nie tylko prawa, ale i obowiązki.
Każdy z nas wychowywał się w pewnym otoczeniu. Wykreowaliśmy swój charakter, poznaliśmy swoje zainteresowania, hobby, tworzymy wspólnotę jaką jest rodzina. Wydaje mi się, że najważniejszą rolę w dobrym wychowaniu własnych dzieci odgrywają jego opiekunowie. To oni uczą nas samodzielności, krytykują nasze nieodpowiednie zachowania, zwracają uwagę na odstępstwa kulturalne, zakorzeniają w nas swoją wiarę. Wszystko to jest częścią nauki życia w społeczeństwie. Apelują do swoich dzieci, aby Ci wykazywali się zawsze pokorą, miłością. Przytaczają różne, czasami drastyczne epizody z ich życia, czasami nawet wytykając swoje błędy - wszystko po to, aby pokazać nam, że nasza przyszłość wcale nie jest taka pewna - bo życie to nie "bajka", a to, w jaki sposób będziemy postępować dzisiaj, jest odzwierciedleniem tego, jakimi ludźmi będziemy kiedyś. Nie bez powodu powtarzają nam aż do znudzenia - "ucz się synu/córko". Wkrótce im za to podziękujemy. Rodzice powinni być dla nas ostoją wiedzy, mądrości - uczą nas tolerancji. Tłumaczą, że nie wygląd, a charakter jest najważniejszy.
Wszystko to, czego nauczyli nas rodzice musimy wykorzystać w przyszłości - kiedy zostaniemy rzuceni w wir obowiązków, trosk, życia wśród innych ludzi - czy to przyjaciół, pracowników, a może nawet i wrogów. Musimy pamiętać, że należymy do konkretnej warstwy społecznej, która posiada swoje zasady - nie tylko prawa, ale i obowiązki.