Dwuczęściowe nazewnictwo gatunkowe- nomenklatura binominalna, każdy gatunek uzyskał podwójną łacińską nazwę rodzajową i gatunkową w systemie Linneusza. Pierwszy człon to nazwa rodzajowa ( z reguły rzeczownik z wielkiej litery), drugi (małą literą) to epitet gatunkowy (zwykle przymiotnik bądź rzeczownik w dopełniaczu) określa z pierwszym członem nazwę gatunku. Nazwy gatunkowe wyróżnia się kursywą.
System Linneusza- sztuczny, oparty na pewnych łatwych do zastosowania kryteriach morfologicznych i anatomicznych (np. u okrytonasiennych na liczbie i ułożeniu elementów okwiatu). Wygodny w zastosowaniach praktycznych- stosowany np w kluczach do oznaczania gatunków.
Hennig ogłosił w połowie XX wieku założenia systematyki filogenetycznej (filogeneza to rozwój rodowy organizmów). Zamierzał w ten sposób ukazać przez systematykę związki pokrewieństw ewolucyjnych między organizmami. Systemy te- naturalne, starają się połączyć ze sobą organizmy pokrewne a nie tylko podobne.(np wieloryby pomimo rybiego wyglądu są ssakami jak nietoperze i krety)
