Odpowiedź :
6)Edyp i Jokasta- z tego kazirodczego związku narodziła się między innymi Antygona.
4)Antygona to postać tragiczna ponieważ każdy dokonany przez nia wybór musiał zakończyć się śmiercią: z ręki bogów lub Kreona.Uszanowanie praw boskich miało dla Antygony tę przewagę nad wypełnieniem rozkazu władcy,iż wiązało się z obietnicą nagrody po śmierci,aprobatą bogów i zmarłych.Nie można zapomnieć o klątwie ciążącej nad potomstwem Edypa- Antygona nie jest winna nieszczęść swego rodu, ale z wyroku fatum będzie cierpieć,pokutować,a ludziom nie wolno dyskutować z boskimi decyzjami i muszą je przyjąć.Antygona jest uwikłana w konflikt tragiczny i obciążona świadomością winy tragicznej.
2)Antygona powiesiła się w grocie na chuście.
1)Sofokles żył w latach 496-406pne.Był synem właściciela warsztatu,urodził się w attyckiej gminie Kolonos.Jako chłopiec wygrywał zawody muzyczne i lekkoatletyczne,pózniej stał się szanowanym obywatelem Aten.Napisał ponad sto dwadzieścia dramatów.Do naszych czasów dochowało się tylko 7 sztuk Sofoklesa:Ajaks,Antygona,Elektra,Trachinki,Król Edyp,Filoktet,Edyp w Kolonie i część dramatu satyrowego Tropiciele.
5)Sofokles,Ajschylos, Eurypides
4)Antygona to postać tragiczna ponieważ każdy dokonany przez nia wybór musiał zakończyć się śmiercią: z ręki bogów lub Kreona.Uszanowanie praw boskich miało dla Antygony tę przewagę nad wypełnieniem rozkazu władcy,iż wiązało się z obietnicą nagrody po śmierci,aprobatą bogów i zmarłych.Nie można zapomnieć o klątwie ciążącej nad potomstwem Edypa- Antygona nie jest winna nieszczęść swego rodu, ale z wyroku fatum będzie cierpieć,pokutować,a ludziom nie wolno dyskutować z boskimi decyzjami i muszą je przyjąć.Antygona jest uwikłana w konflikt tragiczny i obciążona świadomością winy tragicznej.
2)Antygona powiesiła się w grocie na chuście.
1)Sofokles żył w latach 496-406pne.Był synem właściciela warsztatu,urodził się w attyckiej gminie Kolonos.Jako chłopiec wygrywał zawody muzyczne i lekkoatletyczne,pózniej stał się szanowanym obywatelem Aten.Napisał ponad sto dwadzieścia dramatów.Do naszych czasów dochowało się tylko 7 sztuk Sofoklesa:Ajaks,Antygona,Elektra,Trachinki,Król Edyp,Filoktet,Edyp w Kolonie i część dramatu satyrowego Tropiciele.
5)Sofokles,Ajschylos, Eurypides
1.Sofokles był politykiem, dowódcą wojskowym i kapłanem. Jego działalność polityczna i praca twórcza przypadają na okres pomiędzy twórczością Ajschylosa a życiem Eurypidesa.
2.Antygona powiesiła się w grocie na chuście.
4. Uważam, że Antygona jest bohaterką tragiczną. Pierwszym argumentem potwierdzającym fakt tragicznej bohaterki jest pochowanie brata lub nie, w zależności, co wybierze zostanie i tak ukarana. Dla Antygony to najbliższa osoba, której należy się pogrzeb. Swoim czynem objawia miłość i wierność wobec brata. Pochowanie zmarłego to boski obowiązek, który wypływa z uczuć siostrzanej miłości. Za to zostaje wydany na nią wyrok śmierci. Gdyby postąpiła zgodnie z rozkazem Kreona, uniknęłaby surowej kary .Lecz sprzeciw wobec prawu boskiemu męczyłby ją wyrzutami sumienia.
Kolejnym argumentem jest popełnienie samobójstwa przez Antygonę. Bohaterka przeżywała tak głęboko śmierć brata, że nie myślała o tym, co ją czeka. Została ona skazana na śmierć głodową przez Kreona, który jest w tym momencie „bez serca”. Antygona w rozpaczy i cierpieniu odbiera sobie życie wieszając się w celi więziennej.
Następnym argumentem potwierdzającym słuszność tezy jest działanie Antygony samotnie. Bohaterka chcąc pochować swojego brata zwraca się o pomoc do swojej siostry, Jsmeny, lecz ta odmawia jej pomocy, bojąc się o czyhające niebezpieczeństwa. Antygona zarzuca siostrze, że jest lojalna wobec niesprawiedliwego Kreona, nie brata. Kiedy przyłapano bohaterkę na grzebaniu brata, rozgoryczona Jsmena oznajmia Kreonowi o współudziale w przestępstwie. Antygona sprzeciwia się i z pogardą odrzuca pomoc siostry. Bohaterka w tym momencie pokazuje jak bardzo kocha swojego brata. Chce ponieść sama konsekwencje za swój czyn. Odrzucając pomoc swoich bliskich i pozostawiając siebie samą.
Podsumowującym argumentem jest fakt, że Kreon i Antygona posługują się innymi językami. Kreon reprezentuje państwo i troszczy się o bezpieczeństwo miasta, które wymaga od obywateli podporządkowanie się obowiązującymi w nim prawom i obowiązkom. Kreon zakazuje pogrzebania Polinika, ponieważ złamał te prawa napadając na państwo i burząc w nim porządek. Bohaterka także musi podpożątkować się prawu, ale ma również prawo do pogrzebania swojego brata. Ta czynność jest jej zakazana, a jednocześnie należna. Bohaterka powinna dojść z Kreonem do porozumienia i wyjaśnić mu, że Polinik z Eteoklesem mieli wymieniać się władzą, co rok, jeśli Eteokles zszedłby z tronu, Polinik nie ruszyłby z wojskiem na państwo Tebańskie. Może wtedy Kreon zrozumiałby zamiary Antygony i wydałby inny wyrok na pochowanie jej brata i łagodniejszy na nią niż karę śmierci. Nie musiałby tak cierpieć i opłakiwać swojej żony i syna.
Mam nadzieję, że powyższymi argumentami udowodniłam słuszność tezy mówiącej, że Antygona to bohaterka tragiczna. W tragedii Sofoklesa, Antygona jest brana za postać przybitą, cierpiącą, która doznaje prawdziwego bólu po stracie najbliższej osoby – brata. Stojąc przed wyborem nie ma możliwości pójścia dla siebie drogą korzystną, każdy jej wybór doprowadzi ją do klęski i porażki.
5. Ajschylos, Eurypides, Sofokles
6. Edyp i Jokasta
2.Antygona powiesiła się w grocie na chuście.
4. Uważam, że Antygona jest bohaterką tragiczną. Pierwszym argumentem potwierdzającym fakt tragicznej bohaterki jest pochowanie brata lub nie, w zależności, co wybierze zostanie i tak ukarana. Dla Antygony to najbliższa osoba, której należy się pogrzeb. Swoim czynem objawia miłość i wierność wobec brata. Pochowanie zmarłego to boski obowiązek, który wypływa z uczuć siostrzanej miłości. Za to zostaje wydany na nią wyrok śmierci. Gdyby postąpiła zgodnie z rozkazem Kreona, uniknęłaby surowej kary .Lecz sprzeciw wobec prawu boskiemu męczyłby ją wyrzutami sumienia.
Kolejnym argumentem jest popełnienie samobójstwa przez Antygonę. Bohaterka przeżywała tak głęboko śmierć brata, że nie myślała o tym, co ją czeka. Została ona skazana na śmierć głodową przez Kreona, który jest w tym momencie „bez serca”. Antygona w rozpaczy i cierpieniu odbiera sobie życie wieszając się w celi więziennej.
Następnym argumentem potwierdzającym słuszność tezy jest działanie Antygony samotnie. Bohaterka chcąc pochować swojego brata zwraca się o pomoc do swojej siostry, Jsmeny, lecz ta odmawia jej pomocy, bojąc się o czyhające niebezpieczeństwa. Antygona zarzuca siostrze, że jest lojalna wobec niesprawiedliwego Kreona, nie brata. Kiedy przyłapano bohaterkę na grzebaniu brata, rozgoryczona Jsmena oznajmia Kreonowi o współudziale w przestępstwie. Antygona sprzeciwia się i z pogardą odrzuca pomoc siostry. Bohaterka w tym momencie pokazuje jak bardzo kocha swojego brata. Chce ponieść sama konsekwencje za swój czyn. Odrzucając pomoc swoich bliskich i pozostawiając siebie samą.
Podsumowującym argumentem jest fakt, że Kreon i Antygona posługują się innymi językami. Kreon reprezentuje państwo i troszczy się o bezpieczeństwo miasta, które wymaga od obywateli podporządkowanie się obowiązującymi w nim prawom i obowiązkom. Kreon zakazuje pogrzebania Polinika, ponieważ złamał te prawa napadając na państwo i burząc w nim porządek. Bohaterka także musi podpożątkować się prawu, ale ma również prawo do pogrzebania swojego brata. Ta czynność jest jej zakazana, a jednocześnie należna. Bohaterka powinna dojść z Kreonem do porozumienia i wyjaśnić mu, że Polinik z Eteoklesem mieli wymieniać się władzą, co rok, jeśli Eteokles zszedłby z tronu, Polinik nie ruszyłby z wojskiem na państwo Tebańskie. Może wtedy Kreon zrozumiałby zamiary Antygony i wydałby inny wyrok na pochowanie jej brata i łagodniejszy na nią niż karę śmierci. Nie musiałby tak cierpieć i opłakiwać swojej żony i syna.
Mam nadzieję, że powyższymi argumentami udowodniłam słuszność tezy mówiącej, że Antygona to bohaterka tragiczna. W tragedii Sofoklesa, Antygona jest brana za postać przybitą, cierpiącą, która doznaje prawdziwego bólu po stracie najbliższej osoby – brata. Stojąc przed wyborem nie ma możliwości pójścia dla siebie drogą korzystną, każdy jej wybór doprowadzi ją do klęski i porażki.
5. Ajschylos, Eurypides, Sofokles
6. Edyp i Jokasta