Chyba chodziło Ci o "Wybudowałem pomnik" ;), jeśli tak to :
Horacy porusza w tym wierszu problem sztuki i jej uniwersalnego, ponadczasowego wymiaru. Autor wyraźnie utożsamia się z podmiotem lirycznym, który wyraża przekonanie, iż tworzenie wierszy daje mu nieśmiertelność. Sztuka jest bowiem nieśmiertelna i powoduje przez to uwiecznienie imienia artysty. Pomnikiem, jaki stawia sobie poeta za życia jest jego twórczość. Pomnik ten jest o wiele trwalszy niż budowane w tym czasie marmurowe czy spiżowe (najtrwalszy minerał) monumenty, nie mogą się z nim równać nawet królewskie piramidy.
Horacy daje tym samym wyraz swojej pewności, że ma już zapewnione życie wieczne w pamięci potomnych. Najlepszym dowodem tego jest stwierdzenie "non omnis moriar" czyli "nie wszystek umrę".
"Nie wszystek umrę, wiele ze mnie tu zostanie
Poza grobem. Potomną sławą zawsze młody.."
Poeta bowiem nigdy nie umiera "całkiem", bowiem zawsze żyć będzie w swoich wierszach i w pamięci tych, którzy je czytają.
