Po pierwsze należy ustalić jak wygląda przemiana α oraz β⁻. Przedstawię to na uproszczonym schemacie:
PRZEMIANA α:
Ulegają jej jądra pierwiastków promieniotwórczych o dużej masie, np:
²²⁶Ra ->⁴α + ²²²Rn
⁸⁸ ² ⁸⁶
PRZEMIANA β⁻:
Ulegają jej jądra pierwiastków promieniotwórczych, w których jest więcej neutronów niż protonów:
¹⁴C -> ⁰β +¹⁴N
⁶ ⁻¹ ⁷
Najprościej zrobić to tak:
-Po trzech przemianach α liczba masowa zmaleje o 3*4, a więc o 12. Liczba otomowa natomiast zmaleje o 3*2, tj.6 Pierwiastek będzie wyglądał :
²²⁶Rn
⁸⁶
-Po dwóch przemianach β⁻ liczba masowa się nie zmieni, a wiecbedzie wynosiła 226, liczba atomowa natomiast wzrośnie o 2.
Powstały w wyniku tych przemian pierwiastek to:
²²⁶Ra
⁸⁸
Można to też zrobić inaczej, rozpisując każdą przemianę:
²³⁸U->⁴α+²³⁴Th
⁹² ² ⁹⁰
²³⁴Th->⁴α+²³⁰Ra
⁹⁰ ² ⁸⁸
²³⁰Ra->⁴α+²²⁶ Rn
⁸⁸ ² ⁸⁶
²²⁶ Rn->⁰β+²²⁶Fr
⁸⁶ ⁻¹ ⁸⁷
²²⁶Fr->⁰β+²²⁶Rn
⁸⁷ ⁻¹ ⁸⁸
Pozdrawiam,
matteushq;)
