Odpowiedź :
Ich religia wywodziła się z religii sumeryjskiej (czterej bogowie założyciele, którzy byli protoplastami całej reszty bogów). Oto oni:
- An – władca nieba, król wszystkich bogów - nie zajmował się sprawami ludzi;
- Nintu – matka-ziemia, bogoni płodności, rodzicielka;
- Enlil – syn Ana – bóg powietrza;
- Enki – pan słodkich wód.
Bardzo ważna była też Inana, czczona jako „pani nieba”.
W późniejszym okresie, po zajęciu Mezopotami przez władze perskie nabierała znaczenia właśnie religia Persów - zoroastyzm, później pojawiały się kolejno mitraizm, manicheizm, islam.
- An – władca nieba, król wszystkich bogów - nie zajmował się sprawami ludzi;
- Nintu – matka-ziemia, bogoni płodności, rodzicielka;
- Enlil – syn Ana – bóg powietrza;
- Enki – pan słodkich wód.
Bardzo ważna była też Inana, czczona jako „pani nieba”.
W późniejszym okresie, po zajęciu Mezopotami przez władze perskie nabierała znaczenia właśnie religia Persów - zoroastyzm, później pojawiały się kolejno mitraizm, manicheizm, islam.
Sumerowie-lud Mezopotami.
Sumerowie wierzyli, ze światem rządzi wiele bogów (politeizm - wielobóstwo), a ludzie są stworzeni, aby im służyć. Sumerowie, obawiając się gniewu bogów, za swój najważniejszy obowiązek uważali modlitwę. Jeśli z jakichś powodów, Sumerowie nie mogli wznosić modłów, w ich imieniu robiły to specjalne posążki. Ich ogromne, szeroko otwarte oczy były znakiem uwielbienia, a dłonie splatały się w niekończącej się modlitwie... W religii mezopotamskie występowała antropomorfizacja, charakterystyczna także w późniejszych wierzeniach Greków, Rzymian czy nawet Egipcjan. Oprócz naczelnych bogów, każde miasto miało także własnego patrona. Sprawowaniem kultu zajmowali się kapłani, a najwyższym z nich był król. Szczególną cześć oddawano bogom w święta, podczas których obowiązywał zakaz pracy, aby wszyscy mieszkańcy mogli brać udział w uroczystościach kultu.
Sumerowie wierzyli, ze światem rządzi wiele bogów (politeizm - wielobóstwo), a ludzie są stworzeni, aby im służyć. Sumerowie, obawiając się gniewu bogów, za swój najważniejszy obowiązek uważali modlitwę. Jeśli z jakichś powodów, Sumerowie nie mogli wznosić modłów, w ich imieniu robiły to specjalne posążki. Ich ogromne, szeroko otwarte oczy były znakiem uwielbienia, a dłonie splatały się w niekończącej się modlitwie... W religii mezopotamskie występowała antropomorfizacja, charakterystyczna także w późniejszych wierzeniach Greków, Rzymian czy nawet Egipcjan. Oprócz naczelnych bogów, każde miasto miało także własnego patrona. Sprawowaniem kultu zajmowali się kapłani, a najwyższym z nich był król. Szczególną cześć oddawano bogom w święta, podczas których obowiązywał zakaz pracy, aby wszyscy mieszkańcy mogli brać udział w uroczystościach kultu.