Określ różnicę pomiędzy rozumowaniem dedukcyjnym a indukcyjnym. Podaj po jednym przykładzie zastosowania każdego z dwóch rodzajów rozumowania.

Odpowiedź :

Jeśli myślimy dedukcyjnie to zaczynamy od wielu rozwiązań i w miarę dedukowania (kojarzenia faktów) zawężamy pole poszukiwań do konkretnego jednego rozwiązania.

Efekt: Mamy 1 szczegółowe rozwiązanie, które powinno być najlepsze. Jeśli jednak się nie sprawdzi owo rozwiązanie, to jesteśmy na lodzie. Nie mamy kolejnych rozwiązań.

Jeśli myślimy indukcyjnie, to bierzemy jakiś jeden szczegół, i go rozwijamy. Budujemy kilka ogólnych rozwiązań.

Efekt: Mamy wiele mniej szczegółowych rozwiązań. Każde z nich może zawierać jakieś błędy, które trzeba dopracować. To dopracowanie będzie miało miejsce podczas praktycznego funkcjonowania. Wykonując w praktyce rozwiązanie, będziemy je dopracowywać.
Dedukcja to rodzaj rozumowania logicznego, mającego na celu dojście do określonego wniosku na podstawie założonego wcześniej zbioru przesłanek. Istotą jest przechodzenie od ogółów do szczegółów. Rozumowanie dedukcyjne w odróżnieniu od rozumowania indukcyjnego jest w całości zawarte wewnątrz swoich założeń, to znaczy nie wymaga tworzenia nowych twierdzeń czy pojęć, lecz jest tylko prostym wyciąganiem wniosków. Jeśli jest przeprowadzone poprawnie, zaś zbiór przesłanek nie zawiera zdań fałszywych, to wnioski wyciągnięte w wyniku rozumowania dedukcyjnego są nieodparcie prawdziwe i nie można ich zasadnie zakwestionować.

Rozumowanie dedukcyjne (deductive reasoning) przechodzi od ogółu do szczegółu – cechy danej kategorii przypisuje się obiektom, należącym do tej kategorii (np. "wszyscy studenci zdają egzaminy." – "Anna jest studentką." – "Anna zdaje egzaminy.").

Rozumowanie indukcyjne (inductive reasoning) przechodzi od szczegółu do ogółu (np. "Anna jest studentką." – "Anna zdaje egzaminy." – "wszyscy studenci zdają egzaminy").