1. Jakość żywności i poziom żywienia populacji, w tym ogólna dostępność do surowców, półproduktów i produktów żywnościowych.
2. Wykształcenie ludzi, w tym poziom wiedzy o zdrowiu i związane z nim kultura i oświata zdrowotna ludności.
3. Warunki pracy, w tym poziom zabezpieczenia zdrowia pracowników przed różnymi szkodliwościami zawodowymi.
4. Sytuacja na rynku pracy, tj. możliwość zarabiania pieniędzy na utrzymanie siebie i rodziny lub możliwość wytwarzania i zaspokajania podstawowych potrzeb.
5. Zbiorowe spożycie i oszczędzanie.
6. Warunki transportu wszelkich towarów i przedmiotów.
7. Warunki komunikacji (osób) i łączności (instytucji).
8. Warunki mieszkaniowe dostosowane do klimatu.
9. Jakość i dostępność odzieży zależnie od klimatu; dbałość o higienę odzieży.
10. Wypoczynek i rozrywki, rekreacja po pracy, urlopy.
11. System zabezpieczenia społecznego w razie choroby, inwalidztwa, opieka nad dziećmi, opieka nad ludźmi starymi.
12. Swobody obywatelskie – zabezpieczenie dobrego samopoczucia (wolności) obywateli (1).
Współczesne, holistyczne podejście do zdrowia charakteryzuje się ujmowaniem człowieka jako uczestnika grupy rodzinnej. W takim ujęciu analizuje się oprócz wzajemnych oddziaływań członków rodziny działanie całego systemu, w którym każda osoba zależy od wszystkich pozostałych osób i relacji np. relacja między matką i dzieckiem zależy od jakości związku między rodzicami (2).
Nie sposób w krótkich słowach poruszyć ogromnej masy problemów związanych z wymiarem ludzkiego chorowania. Jak pogodzić rozwój cywilizacji ze zdrowiem człowieka, to zadanie dla wielu dziedzin życia. W tej pracy zostaną poruszone tylko wybrane obszary uwarunkowań zdrowia.
