Co mówi bohater?
Romeo i Julia - karta pracy
Akt 2, scena 2 (fragmenty)
Ogród Kapuletów, wchodzi Romeo
ROMEO
JULIA
Ach!
(...)
Co za blask strzelił tam z okna!
Ono jest wschodem, a Julia jest
słońcem!
Wnijdź, cudne słońce, zgładź
zazdrosną lunę,
Która aż zbladła z gniewu, że ty jesteś
Od niej piękniejsza (...)
To moja pani, to moja kochanka!
O! gdyby mogła wiedzieć, czym jest
dla mnie! (...)
ROMEO
Cicho! coś mówi.
o! mów, mów dalej, uroczy aniele;
bo ty mi w noc tę tak wspaniale
świecisz
jak lotny goniec niebios rozwartemu
od podziwienia oku śmiertelników,
które się wlepia w niego, aby patrzeć,
jak on po ciężkich chmurach się
przesuwa
i po powietrznej żegluje przestrzeni.
JULIA
Romeo! Czemuż ty jesteś Romeo!
Wyrzecz się swego rodu, rzuć tę
nazwę!
Lub jeśli tego nie możesz uczynić,
To przysiąż wiernym być mojej
miłości,
A ja przestanę być z krwi Kapuletów.
ROMEO
Mam-że przemówić czy też słuchać
dalej?
JULIA
Nazwa twa tylko jest mi nieprzyjazna,
Boś ty w istocie nie Montekim dla
mnie.
Jest-że Monteki choćby tylko ręką,
Ramieniem, twarzą, zgola
jakąkolwiek
Częścią człowieka? O! weź inną
nazwę!
Co myśli bohater? Zinterpretuj jego słowa.
Nie przepisuj cytatów.