Odpowiedź :
Wydarzeniem, które zmieniło poglądy księdza Paneloux była śmierć małego Filipa Othona, któremu duchowny towarzyszył w ostatnich chwilach życia.
Ojciec Paneloux od samego początku, gdy tylko dżuma zaczęła rozprzestrzeniać się po Oranie, angażował się w pomoc ludziom. Organizował wspólne modlitwy i msze w intencji odwrócenia choroby. Duchowny był bardzo radykalny w swoich osądach. Twierdził, że dżuma jest karą za grzechy Orańczyków, którzy oddalili się od Boga. Nawoływał do pokuty i refleksji nad własnym życiem. Jednak mimo tego, Paneloux opiekował się chorymi, dołączając do formacji sanitarnej utworzonej przez Tarrou. Dopiero wśród chorych uświadomił sobie okrucieństwo choroby, która nawiedziła miasto. Widząc cierpienie ludzi, zaczął zastanawiać się nad istotą śmierci i nad własnym życiem.
Kulminacyjnym momentem duchowej przemiany ojca Paneloux była śmierć Filipa Othona, synka sędziego. Ksiądz zmienił swoje postrzeganie choroby jako kary za grzechy ludzi. Małe dziecko, które zmarło, jak słusznie zauważył doktor Rieux, nie zasługiwało na tak okrutną karę. W swoim kolejnym kazaniu duchowny był o wiele łagodniejszy dla wiernych. Mówił o dżumie jako trudnym doświadczeniu, próbie, którą Orańczycy muszą przejść. Nie wiadomo, dlaczego ich to spotkało. Nie straszył już, że jest to kara za ich grzechy. Co ważne, przestał mówić wyłącznie o swoich słuchaczach. Zamiast „wy", mówił „my". Choroba dotyczyła każdego mieszkańca Oranu bez wyjątku.
Ksiądz Paneloux także zachorował. Umarł z krzyżem w dłoni, powierzając swój los Bogu. Zmiana, która w nim nastąpiła, pomogła mu pogodzić się z losem i ze zbliżającym się końcem.
Albert Camus, „Dżuma"
Powieść parabola z 1947 roku. Czas akcji utworu nie jest dokładnie określony. Narrator podaje jedynie tajemniczy skrót 194. W Oranie, smutnym mieście handlowym, wybucha epidemia dżumy. Bramy zostają zamknięte, ludzie nie mogą przekraczać granic, aby nie rozprzestrzeniać niebezpiecznej choroby. Epidemia zmienia życie Orańczyków. Jest to dla nich czas próby i zmierzenia się nie tylko ze śmiertelnym zagrożeniem, ale także własnym światopoglądem.
Powieść parabola — przypowieść; gatunek literacki, który niesie ze sobą przesłanie dydaktyczne lub moralne. Charakteryzuje się schematyczną fabułą, obiektywnością narratora i uproszczoną konstrukcją bohaterów.