Odpowiedź :
Jak wychowanie Izabeli Łęckiej wpłynęło na jej dorosłe życie?
Panna Łęcka była wychowywana jedynie przez ojca. Od urodzenia była rozpieszczana i przekonywana o swojej wyższości nad innymi ludźmi. Dzieciństwo upływało jej na zabawie i beztrosce. Przyzwyczajona do luksusu i przepychu, piła z kryształowych kielichów, jadła na srebrnych i porcelanowych naczyniach i ubierała się tylko w suknie z jedwabiu. Kochała piękne przedmioty i sztukę, siadywała na specjalnie rzeźbionych krzesłach, uwielbiała przyglądać się rzeźbie stojącej w jej sypialni. Izabela nie zwracał uwagi na to, w jakim miejscu na świecie się znajduje, w Warszawie czy w Paryżu, wszędzie jadała to samo i spotykała podobnych ludzi. Nie zwracała też uwagi na pory dnia. Niejednokrotnie chodziła spać o ósmej rano, a obiady jadała nocą.
Wychowanie dziewczyny ukształtowało jej mylne pojęcie o otaczającym świecie. Miała ogromne mniemanie o sobie i o arystokracji, którą się otaczała. Już jako dorosła kobieta pomagała ubogim, rozdawała pieniądze i pożywienie, ale uważała to za przykry i nudny obowiązek. Życie zwykłych mieszkańców Warszawy zdawało się jej nie dotyczyć, być jedynie przykrą historią spoza jej idealnego świata.
Luksusowe dzieciństwo Izabeli nie przygotowało jej do radzenia sobie z trudnościami codziennego życia. Panna Łęcka nie umie zrezygnować z własnych wygód, by pomóc ojcu w ratowaniu rodzinnego majątku, nawet o tym nie myśli. Nie potrafi też szczerze kochać. Wśród bogactwa i zabaw nie zaznała prawdziwej miłości i sama nie umie jej okazywać.
Wychowanie Izabeli niszczy jej przyszłość. Przewrotny los nie pozwolił jej wieść dostatniego życia. Nienauczona zaradności nie poradziła sobie z pierwszymi przeszkodami, jakie napotkała w dorosłym życiu. Nie potrafiła też dostrzec rozwiązań, które mogły bardzo szybko jej pomóc.