Był to król Rzeczpospolitej Obojga Narodów ( wcześniej Wojewoda Poznański i Kaliski ) Stanisław Leszczyński.
Rządy w Państwie:
1704–1709 r.
1733–1736 r.
Dwukrotnie wybranym królem Polski, który ostatecznie się nie utrzymał przy władzy był Stanisław Leszczyński.
Uzasadnienie:
Stanisław Leszczyński został królem Polski dwukrotnie w wyniku czynników zewnętrznych i wewnętrznych. Wspomniany wyżej władca panował w Rzeczypospolitej dwa razy:
W czasie trwania III wojny północnej (1700-1721), a konkretniej w 1704 roku wojska szwedzkie zajęły Warszawę, osadzając Stanisława na tronie polskim. Postać ta była jedynie marionetką w rękach Szwedów okupujących znaczne połacie ziem Rzeczypospolitej. Panowanie króla było kwestionowane przez część szlachty, która zawiązała przeciwko niemu konfederację sandomierską wspierającą Augusta II Mocnego.
Mimo krótkotrwałego sukcesu nad konfederatami sandomierskimi w 1706 roku panowanie władcy nie utrzymało się zbyt długo, gdyż wraz z klęską wojsk szwedzkich w walce z siłami rosyjskimi w bitwie pod Połtawą w 1709 roku, Szwedzi opuścili ziemie Rzeczypospolitej.
Zagrożony Stanisław uciekł z Rzeczpospolitej, tym samym kończąc swoje pierwsze panowanie.
W tym przypadku przejęciu władzy w kraju przez Stanisława sprzyjał czynnik wewnętrzny, a mianowicie śmierć Augusta II Mocnego. Stanisław Leszczyński został wybrany ponownie na króla Polski. Jednak jego wybór znowu został zakwestionowany przez część szlachty, która pod osłoną wojsk rosyjskich na osobnej elekcji wybrała królem Fryderyka Augusta (znany później jako król August III Sas).
Rozpoczęła się w ten sposób wojna o sukcesję polską, w której mocarstwa ingerowały w sprawy Rzeczpospolitej. Przeciwników Leszczyńskiego wsparła Saksonia, Rosja i Austria, natomiast samego Stanisława wsparła Francja, wypowiadając wojnę Austrii. Leszczyński znów poniósł porażkę i był zmuszony abdykować w styczniu 1736 roku. Jeszcze w tym samym roku na sejmie pacyfikacyjnym August III został uznany jedynym legalnie panującym królem Polski.
Tak zakończyło się drugie panowanie Stanisława Leszczyńskiego, który ostatecznie wyemigrował do Francji i zmarł w tym kraju w 1766 roku.
