Odpowiedź :
We współczesnym języku zachowało się wiele określeń, które swoją etymologią sięgają czasów starożytnych. Należą do nich także nazwy łacińskie z mitologii rzymskiej:
- Jowisz/Jupiter – od najważniejszego boga mitologii pochodzi zarówno nazwa planety Jowisz, jak i określenie na specjalne reflektory używane na planach filmowych i telewizyjnych (jupitery)
- Inne nazwy planet Układu Słonecznego (i innych obiektów niebieskich) także pochodzą od nazw bóstw: Merkury, Wenus, Mars, Neptun, Pluton, Saturn, a także nazwy księżyców: Tytan, Tetyda, Hiperion itd.
- Wulkan – od nazwy boga ognia wzięło się określenie góry z kraterem, z którego wydobywa się lawa
- Frazeologizmy – po dziś dzień funkcjonują związki wyrazowe, które zawierają nazwy rzymskie, takie jak: marsowa mina, tytaniczna praca, Kastor i Polluks (określenie bliskich przyjaciół), amory (od boga miłości Amora/Kupidyna).
Mitologia rzymska
Mitologia rzymska to system wierzeń i tradycji, które były bliski starożytnym Rzymianom aż do wprowadzenia w Imperium Rzymskim chrześcijaństwa jako religii panującej (IV w. n.e.).
Mitologia ta została stworzona pod wpływem m.in. mitologii Etrusków, a później swoje wpływy zaznaczyła także mitologia grecka.
Rzymianie składali swoim bogom ofiary, obchodzili ku ich czci święta (np. saturnalia). Często ich bóstwa były bezosobowe i mniej ingerowały w życie ludzkie (w przeciwieństwie do bóstw greckich, co potwierdzają ich wersje mitów).
Mitologia służyła także cesarzom od I w. p.n.e. do legitymizacji swojej władzy. Łączyli oni funkcje obywatelsko-świeckie z duchownymi, uznając się za pierwszych obywateli i najwyższych kapłanów.
Wiele nazw łacińskich pozostało w językach europejskich ze względu na zasięg kulturowy Rzymu, który nie ustał wraz z upadkiem Imperium, ale rozszerzał się. Odbywało się to także przez popularność łaciny w kulturze średniowiecza, ale też renesansu.