Promieniowanie rentgenowskie, zwane również promieniowaniem X to pewien rodzaj promieniowania elektromagnetycznego, które ma częstotliwość (oraz energię) większą od nadfioletu. Umowną granicą, którą ustaliła Polska Agencja Atomistyki, dla promieniowania jonizującego jest
[tex]E\geq 12.4eV[/tex]
co dla promieniowania elektromagnetycznego oznacza
[tex]\lambda\leq100nm[/tex]
promieniowanie X ma fale o długości rzędu angstremów
[tex]1\AA=10^{-10}m[/tex]
więc z powodzeniem mieści się w tym przedziale.
Odpowiedź na pierwsze pytanie, jest zatem twierdząca: promieniowania X może jonizować materię.
Wyróżniamy dwa rodzaje promieniowania rentgenowskiego:
-promieniowania charakterystyczne - gdy wybity (lub pochłonięty w wyniku wychwytu K) zostaje elektron z wewnętrznej powłoki, dochodzi do deekscytacji w atomie. Elektron z wyższego stanu kwantowego przechodzi do stanu, który właśnie się zwolnił. Skutkiem takiego przejścia jest emisji promieniowania o ściśle określonej energii - promieniowania charakterystycznego.
-Bremsstrahlung (promieniowania hamowania) - ten typ promieniowania wiąże się ściśle z metodą jego wytwarzania. Z katody emitowane są elektrony, które pod wpływem wysokiego napięcia uzyskują energie rzędu kiloelektronowoltów. Elektron taki, gdy dociera w okolice anody, hamuje w polu jej jąder atomowych emitując przy tym promieniowanie z zakresu X-ów.
Obydwa te rodzaje mają wspólną cechę - są związane z fizyką elektronów i ze względów historycznych określenie promieniowanie rentgenowskie rezerwujemy tylko dla procesów, które dotyczą elektronów i ich deekscytacji. Nie jest to więc promieniowanie jądrowe (dla tego typu promieniowania używamy określenia: promieniowanie gamma).
pozdrawiam
