Mieszkańcy kolonii brytyjskiej w Ameryce byli przyzwyczajeni do przysługujących im pewnych praw i zwyczajów. Jak szybko się okazało, nie byli oni już tak ważni dla rządu Wielkiej Brytanii, jak wcześniej. Anglia bowiem bardzo źle traktowała swoje kolonie. Ludzie mieszkający tam nie mieli możliwości rozwijania swojej gospodarki. W efekcie wywołało to bunt i rewolucję amerykańską (w latach 1775–1783), która zakończyła się uzyskaniem niepodległości przez Amerykanów. Do konfliktów zbrojnych przyczyniło się głównie nałożenie cła na towary sprowadzane z Anglii do kolonii amerykańskich, narzucenie koloniom ustawy stemplowej (nakładała ona bezpośredni podatek na wszystkie materiały drukowane w koloniach), dążenie Anglii do ścisłego przyporządkowania sobie kolonii oraz traktowanie kolonii nie jako równej sobie części społeczeństwa brytyjskiego, a jako źródło dóbr, np. surowców.