Dzieciństwo Cezarego Baryki.
a) dom rodzinny bohatera - Cezary swój dom rodzinny miał w Baku, gdzie jego ojciec Seweryn pracował w lokalnym przemyśle naftowym, matką Cezarego była Jadwiga de domo Dąbrowska. Cezary był ich jedynym dzieckiem. Rodzina Baryków była dobrze sytuowana i Cezaremu niczego w dzieciństwie nie brakowało, był wręcz rozpieszczany.
b) rola ojca w domu bohatera - Dom Baryków był tradycyjny pod tym względem, że rodzinę utrzymywał ojciec, który pełnił rolę głowy rodziny. Seweryn był troskliwym i czułym ojcem, mimo tego cieszył się silnym poważaniem oraz autorytetem u swojego syna, który podporządkowywał się jego woli. Gdy musiał opuścić dom po powołaniu do wojska podczas Wielkiej Wojny i zabrakło jego autorytetu, młodzieniec zaczął sprawiać problemy.
c) rola matki - Jadwiga pełniła klasyczną rolę kobiety w patriarchalnym domu, nie sprzeciwiała się ani swoim rodzicom ani mężowi, nie zdołała wytworzyć sobie u syna takiego autorytetu jak Seweryn. Mimo swojego cichego i spokojnego charakteru w sytuacji kryzysu i zagrożenia, pomimo braku szacunku ze strony zbuntowanego syna, ciągle dbała o jego los i dobrostan. Cezary matkę docenił niestety kiedy już było za późno, ale jej śmierć bardzo nim wstrząsnęła i skłoniła do poważnej refleksji nad sobą.
d) model wychowania dziecka - Cezary jako jedyne dziecko małżeństwa z wyższych sfer był od początku otaczany najlepszą możliwą troską oraz był oczkiem w głowie rodziców. Zapewniano mu najlepsze guwernantki oraz prywatnych nauczycieli języków i korepetytorów, aby tylko jak najlepiej radził sobie w nauce. Można wręcz powiedzieć, że Cezary Baryka był w młodości rozpieszczany.
