A) Hiperbolizacja - wyolbrzymienie, przesadne przedstawienie jakiegoś zjawiska, osoby lub czynu, spotęgowanie zjawisk.
W Dziadach cz. II Guślarz potęguje atmosferę mroku i głuchej ciszy panującej wokół zebranych:
Ciemno wszędzie, głucho wszędzie,
Co to będzie, co to będzie?
B) Sakralizacja - uświęcanie, nadawanie czemuś/komuś cech religijnych.
W Dziadach cz. III sakralizacji zostaje poddana scena śmierci Wasilewskiego:
Niesiony, jak słup sterczał i jak z krzyża zdjęte
Ręce miał nad barkami żołnierza rozpięte.
Mickiewicz nadał cierpieniom Polaków wymiar metafizyczny, uświęcił je, odwołując się do cierpienia Chrystusa na krzyżu.
C) Heroizacja - nadawanie komuś lub czemuś bohaterstwa.
W Dziadach cz. III heroizacji została poddana postać Janczewskiego na tle pozostałych zesłańców. Podkreślona zostaje jego duma, honor i godność, gdy podnosi rękę do góry i trzykrotnie krzyczy: Jeszcze Polska nie zginęła.
Wyeksponowana zostaje jego odwaga i męczeństwo, a uniesiona ręka staje się symbolem niepokonanego buntu przeciw zaborcy. Narrator dokonuje tutaj heroizacji wyróżnia wybitną jednostkę spośród tłumu.