Odpowiedź :
Zasada ta polega na wyrzeczeniu się wszelkiego rodzaju dóbr, po to, żeby zbliżyć się do świętości i do zrozumienia drugiego człowieka. Dobra materialne odwracają uwagę człowieka od miłości i Boga, a prowadzą do pychy, arogancji i żądzy posiadania majątku. Benedyktyni nie otrzymywali żadnej stałej pensji, a także nie mogli posiadać żadnych luksusowych dóbr. Oczywiście mogli posiadać niektóre przedmioty, ale musieli zwrócić się do opata o zgodę. W ten sposób ich styl życia miał prowadzić do ułatwienia osiągnięcia kontaktu z Bogiem, a także do zrozumienia innych ludzi, szczególnie tych biednych, których w średniowieczu była przeważająca ilość.
Reguła ubóstwa z pewnością mogła ułatwić Benedyktynom spełnianie ideału średniowiecznego świętego. Nie posiadając żadnych większych dóbr nie kusiło ich aż tak bardzo branie łapówek czy kupczenie urzędami. Benedyktyni to jedno z pierwszych zgromadzeń zakonnych, które pojawiło się w Europie, i które przybyło do Polski tuż po jej chrzcie.