Klasycyzm czy rokoko?
W czasach Oświecenia mieliśmy do czynienia z dwoma podstawowymi stylami artystycznymi w sztuce, były nimi rokoko oraz klasycyzm. Oba style mają swoje uroki i w każdym z nich wykonano wiele wspaniałych budowli oraz innych dzieł. Moim zdaniem klasycyzm jest jednak stylem bardziej estetycznym i zwyczajnie bardziej wpasowuje się w mój subiektywny gust.
Moją decyzję uzasadniam niezwykłym pociągiem do rządzącej klasycyzmem harmoniczności i symetrii, które mają właściwości wręcz kojące i pozytywnie oddziałują na człowieka będącego w otoczeniu takich budowli. Przestrzenie zabudowy klasycystycznej jak np. Kampus Główny Uniwersytetu Warszawskiego są przestrzeniami nie tylko niezwykle urokliwymi ale także dobrze wpływającymi na ich użytkowników. Harmoniczność i spokojny ład budowli nie przytłaczają ich użytkowników, nie powodują uczucia dyskomfortu oraz nie męczą licznymi szczegółami, misternymi zdobieniami i fantazyjnymi formami, tym samym pozwalając na skupienie się na swoich zajęciach i oferując chwilę oddechu w momentach zmęczenia.
Innym przykładem pięknej i kojącej architektury klasycystycznej są Łazienki Królewskie w Warszawie z ich rozlicznymi klasycystycznymi pałacykami. Jest to przestrzeń wypoczynkowo rekreacyjna ale użytkowana również do przedstawiania rozmaitych dzieł sztuki i tekstów kultury. Po raz kolejny spokojny ład i harmonia sprawiają, że poza paradygmatem piękna budowle klasycystyczne świetnie spełniają również funkcje użytkowe.
