Odpowiedź :
Analiza wiersza "Marność sławy"
Utwór "Marność sławy" składa się z 15 wersów niepodzielonych na strofy. Występują w nim rymy parzyste (AABB).
W tekście możemy znaleźć następujące środki stylistyczne:
- epitety - "Świat obłudny"
- ożywienia "Świat [...] widząc"
- anafory - "Czasem [...]"
- metafory - "strachem karmi"
- oksymorony - "żółć z miodem"
Utwór reprezentuje niektóre z cech literatury barokowej, a mianowicie:
- wyraża rozdarcie człowieka pomiędzy sferą ziemską a duchową
- obecność oksymoronów
- stosowanie przerzutni
- posługiwanie się symbolami
Jak powinniśmy odczytywać wiersz Daniela Naborowskiego?
"Marność sławy" to utwór wyraźnie podkreślający niewielkie znaczenie dóbr doczesnych. Dla podmiotu lirycznego istotne jest życie pośmiertne, możliwe dzięki nieśmiertelnej duszy.
W wierszu ukazano, jak otaczająca człowieka rzeczywistość przemija i rozpada się w pył, podczas gdy Bóg i jego królestwo są wieczni.
#SPJ4