Odpowiedź :
W "Elegii o chłopcu polskim" podmiot liryczny opowiada o synku, który swoje dzieciństwo spędził w okupowanym kraju ("Odchowali cię w ciemności, odkarmili bochnem trwóg").
Autor, by opisać sytuację synka, użył następujących metafor:
- "Oddzielili cię, syneczku, od snów" - rzeczywistość wojenna odbierała młodym ludziom szansę na beztroskie snucie marzeń
- "haftowali ci, syneczku, smutne oczy rudą krwią" - dziecko doświadczyło widoku wielu okrucieństw
- "malowali krajobrazy w żółte ściegi pożóg" - dziecko widziało niszczenie kraju
- "Wyuczyli cię, syneczku, ziemi twej na pamięć/gdyś jej ścieżki powycinał żelaznymi łzami" - chłopiec, słuchając o przykrych losach swego narodu, poczuł z nim więź i opłakiwał jego (narodu) sytuację
- "poczułeś, jak się jeży w dźwięku minut — zło" - synek zobaczył krajobraz wojny i całe okrucieństwo, jakie się z tym wiąże
- "czy to serce pękło?" - podmiot liryczny sugeruje, że chłopiec mógł nie wytrzymać smutku, jaki wywołał w nim widok uciśnionego kraju
Czym jest elegia?
"Elegia o chłopcu polskim" to utwór Krzysztofa Kamila Baczyńskiego, stworzony w latach 40. XX wieku. Wiersz składa się z trzech strof, a każda z nich zawiera cztery wersy.
Elegia to utwór liryczny, który cechuje poważna tematyka połączona z nostalgią. Utwór taki ma charakter refleksyjny, skłaniający odbiorcę do przemyśleń.
#SPJ4