Archetypy w przypowieści o synu marnotrawnym.
Przypowieść jako gatunek literacki często posługuje się archetypami co jest związane z jej specyfiką - gatunek ten ma docierać do jak najszerszego grona słuchaczy w objaśnianiu im skomplikowanych założeń teologicznych. W przypowieści o synu marnotrawnym również możemy archetypy znaleźć, możemy wyszczególnić trzy zasadnicze:
- syn marnotrawny - archetyp ten przedstawia syna, który urąga swoim synowskim oraz braterskim obowiązkom i jest dla swojej rodziny utrapieniem. Młody utracjusz opuszcza dom z rodzinnymi pieniędzmi, które jednak szybko zostają przechulane i gdy bieda i głód zaglądają mu w oczy decyduje się ukorzyć i powrócić na łono rodziny. Jest to symbol nawróconego grzesznika wracającego na łono wspólnoty, który pokutuje i szuka bożego miłosierdzia.
- posłuszny syn - archetyp ten przedstawia syna, który spełnia swoje powinności wobec rodziny i posłusznie realizuje swoją społeczną rolę. Syn ten niezrozumieniem i gniewem reaguje na radość rodziny spowodowaną powrotem syna marnotrawnego, odczuwa zawiść i czuje się pokrzywdzony brakiem kary dla grzesznego brata. Postać ta symbolizuje kapłanów i świętoszków krzywym okiem patrzących na przyjmowanie do wspólnoty skruszonych grzeszników, od których czują się lepsi.
- wybaczający ojciec - archetyp ten przedstawia ojca, który w obliczu karygodnych wybryków marnotrawnego syna, nie dość, że mu wybacza to jeszcze szczerze się raduje z jego powrotu i nie wymierza mu żadnej surowej kary. Ojciec symbolizuje samego Boga Ojca z jego niewyczerpanym miłosierdziem, który z miłością przyjmuje zabłąkane owieczki do swojego niebiańskiego stada.
