Absurd, jaki możemy wskazać w postawie Prometeusza, przejawia się w tym, iż tytan postępuje wbrew woli bogów, narażając się przy tym na okrutną karę.
Prometeusz wie, że ryzykuje boski gniew, jednak mimo to zwraca się do słabych, bezbronnych ludzi, niosąc im pomoc. Daje im ogień, który pozwoli im zapanować nad zwierzyną, okiełznać głód i mróz. Stanie się także bronią.
Absurd sytuacji opisanej w micie polega na tym, że tytan nie otrzymuje żadnych korzyści. Jego szlachetny czyn pomaga ludziom, a jemu samemu przynosi wieczne cierpienie, mimo tego Prometeusz dokonuje takiego, a nie innego wyboru.
Absurd to sytuacja sprowokowana bezmyślnością. Słowem "absurdalny" określamy rzeczy i zjawiska bezsensowe, pozbawione logiki.
Za takie Jan Kott uznaje zachowanie Prometeusza, który świadomie decyduje się na altruistyczny gest, przykry dla niego w skutki. Według Kotta jest to działanie niedorzeczne.
#SPJ4