Odpowiedź :
Przyczyny wybuchu rewolucji francuskiej:
- Przyczyna społeczna - niesprawiedliwy podział praw i obowiązków trzech stanów w kraju: duchowieństwa, szlachty, chłopów/mieszczan
- Przyczyna gospodarcza - ogromne zadłużenie państwa po wojnie o niepodległość Ameryki
- Przyczyna polityczna - opór szlachty przed monarchią absolutną
- Przyczyna ideologiczna - rozpowszechnienie we Francji różnych idei oświeceniowych
Francja do czasu wybuchu rewolucji była monarchią absolutną. Na arenie międzynarodowej traktowana była jako mocarstwo, a jej kultura i język upowszechniały się w całej Europie. Jednak ogromny wysiłek wojenny z czasów króla Ludwika XIV nadwyrężył gospodarkę i drogo kosztował całe społeczeństwo francuskie.
Od lat 30. XVIII wieku na najgroźniejszego przeciwnika Francji wyrastała stopniowo Wielka Brytania, która w wyniku wojny siedmioletniej przyczyniła się do zahamowania jej zamorskiej ekspansji.
Monarchia absolutna dążyła do centralizacji państwa. Nie było jednolitego systemu miar i wag, a całe państwo nie stanowiło całości pod względem prawno-administracyjnym. Załamanie gospodarcze nastąpiło na przełomie lat 70. i 80. XVIII wieku po stosunkowo korzystnym okresie rozwoju, jaki nastał we Francji po przezwyciężeniu zniszczeń będących następstwem polityki Ludwika XIV, a także powtarzających się klęsk nieurodzaju.
Społeczeństwo Francji pod względem prawnym dzieliło się na trzy stany. Pierwszy tworzyli duchowni , drugi – szlachta, a trzeci – liczący około 97% ludności – pozostali mieszkańcy. Grupy te odznaczały się dużym zróżnicowaniem wewnętrznym, głównie pod względem majątkowym, ale także w kwestiach obyczajów i wykształcenia. I tak na przykład duchowni byli zwolnieni od płacenia podatków, a przedstawiciele szlachty posiadali pełnię praw politycznych.
Wszystkie te skomplikowane powody przyczyniły się do wybuchu rewolucji w 1789 roku.