1. Napisz, na czym się wzorowały władze podczas wprowadzania w Polsce systemu totalitarnego. Podaj przykłady ich działania.

2. Napisz, w jakim celu rządzący komuniści stosowali w Polsce propagandę i indoktrynację młodzieży.


Odpowiedź :

  1. Wprowadzając komunizm w Polsce, komuniści wzorowali się na sąsiedzie Polski: ZSRR. Tam system komunistyczny rozwinął się i trwał już od ponad 20 lat, a komuniści polscy realizowali instrukcje i dyspozycje z Moskwy. Przykładem ich działań na początku tworzenia systemu komunistycznego mogą być:
  • sfałszowanie wyborów i referendum ludowego
  • założenie jednej wspólnej partii komunistycznej PZPR
  • prześladowania ludności cywilnej i dawnych żołnierzy
  • powołanie do życia Urzędu Bezpieczeństwa
  • stosowanie tortur w przesłuchaniach
  • wymordowanie tak zwanych Żołnierzy Wyklętych, których pochowano w anonimowych grobach
  • działanie propagandy w szkołach i na uczelniach

2. Komuniści, według prawdziwych wyników wyborów, cieszyli się w Polsce maksymalnie poparciem liczącym do 20%. Zatem ponad 80% w ogóle nie sprzyjało komunistom, co nie było dobrą wróżbą na przyszłość. Trzeba było jakoś przekonać do siebie mieszkańców wsi, robotników, inteligencję a także ludzi młodych, którzy przeżyli wojnę i teraz wkraczali w dorosłość. W sposób niesłychany i nieznany nigdy wcześniej w Polsce zastosowano machinę propagandową. Indoktrynowano ludzi nie tylko w szkołach i na uczelniach, wprowadzając do tych instytucji np. podstawowe komórki partyjne i swoich kontrolerów, którzy mieli sprawdzać czy nauka idzie według komunistycznej linii, ale nawet na ulicach: wszędzie przemawiały do ludzi plakaty czy napisy propagandowe. Propaganda działała także w kinie, teatrze, radiu, prasie, w podręcznikach - do wszystkich podręczników, nawet z dziedzin takich jak historia czy medycyna, wprowadzano cytaty Stalina czy Lenina. Nawet pisząc o historii starożytnego Rzymu, odwoływano się do poglądów komunistów.

Komuniści zdawali sobie sprawę, że nie są w stanie przekonać do siebie ludzi w jakichś debatach czy kampaniach społecznych. Trzeba było działać agresywnie i wyszukiwać wrogów, a więc na przykład "zaplutych karłów reakcji", czyli żołnierzy wyklętych, czy bogatych chłopów, którzy nie oddawali kontyngentów żywności. W ten sposób kierowano uwagę społeczeństwa na pewne zagadnienia społeczne i próbowano budować poparcie wokół własnego obozu. W pewnej mierze to się na pewno udało, ale nie tak, jak chcieliby komuniści.