Dante Alighieri w „Boskiej komedii“ wykorzystał motyw wędrówki po zaświatach, chcąc wskazać ludzkości konsekwencje grzesznego życia. Główny bohater, czyli Dante wędruje przez zaświaty i odwiedza tam trzy miejsca: Piekło, Czyściec i Raj (Niebo)
Piekło jest przerażającą wizją zaświatów, która budzi przerażenie. Piekło w myśl Dantego kształtem przypomina stożek, którego wierzchołek skierowany jest w głąb ziemi. Składa się z dziewięciu kręgów, w których przebywają grzesznicy w zależności od swych przewinień: w pierwszym kręgu znajdują się ludzie dobrzy, ale niewierzący w Boga, zaś w ostatnim najwięksi, zatwardziali grzesznicy. Już nad wejściem do piekła znajduje się napis: „Porzućcie wszelką nadzieję wy, którzy tu wchodzicie”. Przedsionek był miejscem, w którym znajdowały się ludzie opieszali, leniwi, a w pierwszym kręgu - niewierni, lecz cnotliwi. Kolejne kręgi zajmowały osoby nieumiejące zapanować nad zmysłami, nadużywający jedzenia i picia, skąpcy i rozrzutnicy, zazdrośnicy i kierujący się gniewem. Aż wreszcie od szóstego kręgu, czyli tak zwanego "dolnego piekła" kolejno przebywały dusze heretyków, bluźnierców, kłamców oraz zdrajców. Na samym dnie piekła przebywał władca tej krainy, czyli Szatana.
Czyściec natomiast jest przedstawiony jako wzniesienie położone na antypodach Jerozolimy, po tarasach którego pną się pokutujące dusze. Stopnie Czyśćca odpowiadają porządkowi grzechów – za najcięższe pokutuje się na najniższych tarasach góry czyśćcowej, na której szczycie znajduje się Raj. Dusze, które nie zasługują na raj, ponieważ nie dotrzymały przysiąg i umów będą przebywać w Czyśćcu do momentu odkupienia swojej winy.
Z kolei Raj u Dantego składa się ze sfer niebieskich, na które składają się kolejne nieba, poczynając od Ziemi: niebo Księżyca, niebo Merkurego, niebo Wenus, niebo Słońca, niebo Marsa, niebo Jowisza, niebo Saturna, niebo gwiazd stałych i Primum Mobile. Dalej znajduje się Empireum i siedziba Boga w kształcie białej róży.
