Wisława Szymborska
Gawęda o miłości ziemi ojczystej (fragm.)
Bez tej miłości można żyć,
mieć serce suche jak orzeszek,
malutki los naparstkiem pić
z dala od zgryzot i pocieszeń,
na własną miarę znać nadzieję,
w mroku kryjówkę sobie uwić,
o blasku próchna mówić „dnieje”,
o blasku słońca nic nie mówić.
Jakiej miłości brakło im,
że są jak okno wypalone,
rozbite szkło, rozwiany dym,
jak drzewo z nagła powalone,
które za płytko wrosło w ziemię
któremu wyrwał wiatr korzenie
i jeszcze żyje cząstkę czasu,
ale już traci swe zielenie
i już nie szumi w chórze lasu?
Ziemio ojczysta, ziemio jasna,
nie będę powalonym drzewem.
Codziennie mocniej w ciebie wrastam
radością, smutkiem, dumą, gniewem.
Nie będę jak zerwana nić.
Odrzucam pustobrzmiące słowa.
Można nie kochać cię – i żyć,
ale nie można owocować.
Zadanie 1
Dokończ zdanie. Wybierz właściwą odpowiedź spośród podanych.
W utworze został poruszony temat
A. miłości do matki.
B. szacunku do przyrody.
C. odpowiedzialności za rodzinę.
D. miłości i przywiązania do ojczyzny.
Zadanie 2.
Oceń, które z podanych zdań jest fałszywe. Wybierz F przy zdaniu fałszywym.
1. Gawęda o miłości ziemi ojczystej jest utworem patriotycznym. P/F
2. Ostatnia strofa wiersza jest deklaracją osoby mówiącej.P/F
3. Druga strofa utworu ukazuje patriotów bezgranicznie kochających ojczyznę. P/F
4. Osoba mówiąca w utworze zalicza siebie do grona ludzi, którzy mają serce suche jak orzeszek. P/ F
5. W strofie trzeciej osoba mówiąca wypowiada się w imieniu zbiorowości. P /F
6. Użyte w wierszu sformułowania: okno wypalone, rozbite szkło, rozwiany dym, drzewo powalone podkreślają skutki degradacji przyrody przez człowieka. P/F
7. Strofa druga jest rozbudowanym porównaniem P/F