W „Dziadach cz. III“ Adama Mickiewicza ukazany jest Petersburg, miejsce doświadczonego cierpienia i prześladowania.
Stolica Rosji powstała z kaprysu cara, który pragnął zbudować na piaskach i błotach wspaniałe miasto, symbol jego potęgi i mocy. W mieście widnieją wspaniałe pałace i świątynie, zbudowane w różnych stylach architektonicznych. Monumentalna potęga tych budowli wzniesiona została „Krwią Litwy, łzami Ukrainy i złotem Polski“. Poplecznicy i słudzy cara dla zrealizowania celu musieli znaleźć środki i siłę roboczą, „ Ileż wymyśleć trzeba było spisków ,/ Ilu niewinnych wygnać albo zabić/ Ile ziem naszych okraść i zagrabić“. Powstały więc kopie najsławniejszych budowli Paryża czy Londynu kosztem setek niewinnych ludzi, oskarżanych o nieistniejące spiski, prześladowanych i wywożonych na Syberię oraz grabieży zajętych terenów przez Rosję.
