Stoicy w estetyce byli obiektywistami, subiektywistami, czy relatywistami?
Stoicy w estetyce byli obiektywistami.
Stoicyzm to szkoła filozoficzna zapoczątkowana w IV wieku p.n.e. przez Zenona z Kition. Estetyka to dziedzina filozofii, która zajmuje się wartościami estetycznymi (np. pięknem). Obiektywizm, natomiast to stanowisko filozoficzne, mówiące, że przedmiot poznania istnieje niezależnie od podmiotu poznającego.
Stoicy uważali, że nie ma sensu przeciwstawiać się prawom natury. Wszelkie zdarzenia były obiektywne, a dopiero ich interpretacja subiektywna (zależąca od nas). Podstawą dobra i szczęścia jest cnota. Człowiek cnotliwy to człowiek dobry, którego szczęście nie jest uzależnione od czynników zewnętrznych.
Stoików cechowała obojętność na świat, rozumiana jako "płynięcie z prądem przemian natury" (w zgodzie z rozumem) i wyrzeczenie się "złych popędów" (poza kontrolą rozumu). Według stoików nie powinniśmy szukać niepotrzebnych zajęć i podniet, tylko wypełniać obowiązki wynikające z naturalnej kolei rzeczy (skończyć studia, znaleźć pracę, założyć rodzinę, itd.).