Odpowiedź:
Duża część lokacji miast na prawie niemieckim odbywała się na obszarze lub w pobliżu już istniejących wczesnośredniowiecznych osad. Lokacja była więc nie tyle założeniem nowego miasta, co nowym etapem w życiu otwartego podgrodzia przy warownym grodzie, który już dawno istniał.Zasadźca był przybyszem, miejscowym mieszczaninem lub drobnym rycerzem, dostawał od księcia przywilej lokacyjny. Książę określał w nim prawa i obowiązki zasadźcy oraz pozostałych mieszkańców, zwykle zostawał on Sołtysem lub Wójtem.ZASADŹCA -organizował miasto , była to osoba organizująca na podstawie umowy z panem feudalnym werbunek osadników na jego ziemi.
