Łuski plakoidalne to rodzaj najbardziej prymitywnych łusek. Pokrywają ciało ryb chrzęstnoszkieletowych, ułożone w luźne szeregi. Nazywane są zębami kostnymi, ze względu na podobieństwo w wyglądzie i budowie do zębów kręgowców. Mogą być okresowo wymieniane na nowe.
Łuski ganoidalne ułożone są w skośnie przebiegające szeregi i mają postać tarczek
w kształcie rombów z ostrym, wystającym wyrostkiem pośrodku. Zbudowane są z dwóch warstw: zewnętrznej twardej, szklistej substancji nieorganicznej, ganoiny, oraz wewnętrznej substancji kostnej – izopedyny. W przeciwieństwie do łusek plakoidalnych powstają tylko raz i nie podlegają wymianie w ciągu życia ryby. W nieco zredukowanej postaci występują u ryb jesiotrowatych